ingezonden brief
Ach ja, lesplannen. Tijdens mijn opleiding tot leraar werd daar ook al zo op gehamerd, en terecht. Je wist als beginnend docent toch absoluut niet wat je overkwam, staande voor zo'n klas pubers. Dat moest je terdege voorbereiden. Vol bewondering keek ik dan naar die oude knakkers, de docenten waar je stage liep. 'nee, tegenwoordig geen lesplannen meer, geen uitgestippelde routes, dat hoeft op een gegeven moment niet meer, die energie gebruik ik juist om mijn interactie met de klas te verbeteren' zei zo'n stagebegeleider me dan, wanneer ik hem daar naar vroeg.
Ik kwam uiteindelijk niet voor de klas, maar in het bedrijfsleven. Na een aantal jaren werd ik baasje van een gemêleerde groep mensen, van jonge ambitieuze honden tot en met de ervaren rotten in het vak. En ja, in dat bedrijf waren ook jaarplannen en opleidingplannen een verplicht nummer, en terecht. Iedereen schreef ze, behalve die man die er al ruim 30 jaar rondliep. Een uitstekende vent, maar hij verdomde het om die jaarlijkse plannen in te dienen. 'Dat heb ik echt niet meer nodig, begrijp je.' zei hij wanneer ik hem erop wees. Geen jaarplan inleveren, hmmmm, daar kon 'het systeem' niet zo goed tegen. Uiteindelijk kwam er wel een oplossing voor. Hij vulde gewoon in: 'dezelfde aanpak als vorig jaar' en stuurde het jaarplan dan in. Systeem blij, ik blij, hij blij en het werk kon weer doorgaan.
Nu speelt het 'meester Willem probleem' en zonder de details te kennen moet ik onwillekeurig denken aan wat ik zelf heb meegemaakt. Zou er op de Curtevenneschool dan geen soortgelijke oplossing gevonden kunnen worden ? Het zou toch een groot goed zijn wanneer de direkteur en meester Willem, los van alle publiciteit en commotie, als twee volwassen mannen met elkaar in een kamer gaan zitten, elkaar diep in de ogen kijken en zeggen: 'Oke, meester Willem, ik heb een flinke magagement-fout gemaakt, mijn excuses.' En dat meester Willem dan terugzegt: 'Ja direkteur, wat ben ik toch ongelofelijk koppig geweest, mijn excuses.' Wat zou het dan toch mooi zijn wanneer die twee volwassen mannen laten zien aan al die leerlingen hoe je zo'n conflict met elkaar netjes oplost. Meester Willem schrijft voortaan op al z'n lesplannen en andere jaarplannen de zin: 'Net zoals vorig jaar' en de direkteur vinkt ze met een glimlach af, want zo gaat dat.
Dan hoeven de ouders de direkteur niet weg te sturen, komt meester Willem gewoon weer voor de klas en geven deze opvoeders goede voorbeeld aan al die leerlingen die hier anders zwaar de dupe van worden.
En oh ja, eind goed, al goed als ook die meneer die z'n lidmaatschap op wilde zeggen van de PvdA zich bedenkt. De raadsleden verzetten bergen werk voor heel Wijdemeren en soms reageren ze niet zoals we in eerste instantie zouden verwachten. Daar is dan veelal een goede reden voor. Dat er in dit geval erg zakelijk werd gereageerd had zeker z'n reden, maar het viel natuurlijk niet lekker in zo'n emotievolle zaak. Weet wel dat er heel hard gewerkt wordt door die 19 mensen. Die verdienen het niet om dan zo afgerekend te worden, net zomin als meester Willem of de direkteur van de Curtevenneschool.
Martin Vuyk
Horstermeer |