ingezonden brief
Beste Willem,
Als collega heb ik jou zes jaar van nabij meegemaakt op de Curtevenneschool. Je was naast mij de enige man daar. Ik heb gezien met hoeveel liefde en invoelingsvermogen jij met kinderen omging, of het nu kleuters waren of puberende achtstegroepers. Er waren kinderen die bij jou opbloeiden, het filmpje van jouw oud-leerlingen op internet zegt meer dan genoeg.
Ik zie je nog zitten om acht uur 's morgens, wanneer je een kind bijles gaf voor de school begon. Je was nooit te beroerd om zaken aan te pakken. Vuilcontainer, oud papier, in de vakantie kwam je er voor terug. Je kende je verantwoordelijkheid. Wat me ook in al die jaren is opgevallen: je roddelde nooit over anderen. Ik herinner me ook nog de afscheidsavonden voor groep 8, die ik gaf voor opa's en oma's. Jij was er altijd om mij te helpen. En zonder dat ik het gevraagd had.
Ik ben verbijsterd door wat er nu gebeurd is, je had nog enkele jaren te gaan tot je pensioen. Dit heb jij op geen enkele manier verdiend. Op jou is het spreekwoord van toepassing: wie een hond wil slaan, vindt altijd wel een adminstratieve stok. In de wetenschap dat er vele mensen achter jou staan, wens ik je de komende tijd heel veel sterkte!
Ferry Siemensma
Kortenhoef |