ingezonden brief

Wijdemerengevoel

Er ontstaan weer acties, deze keer in verband met het dreigende verlies aan zelfstandigheid van Wijdemeren.

Er is een heuse actiegroep ontstaan genaamd Wijdemeren2020, DorpsBelangen wil een enquête gaan houden en D66 gaat zelfs komen met een initiatiefvoorstel voor een echte referendumverordening. Allemaal leuk en aardig, maar je vraagt je af waar men zich druk over maakt. Is het behoud van Wijdemeren als zelfstandige eenheid echt de moeite waard? Is het eigenlijk wel een eenheid?

Don Bijl, de eerste burgemeester na de samenvoeging in 2002, zei twee jaar na de fusie dat er een "Wijdemerengevoel" aan het ontstaan was. Op basis van de verkiezingsuitslag van 2010 heb ik aangetoond dat Don Bijl ook toen nog, acht jaar na de fusie, ongelijk had: “We stemmen per kern, en we stemmen op mensen die we kennen.” Niks geen Wijdemerengevoel.

Voor mij is Wijdemeren nog steeds niet meer dan een samengeraapt zootje, en ik hou me toch meer dan gemiddeld bezig met zaken die de hele gemeente betreffen. Ik heb bijvoorbeeld nog steeds niets met Loosdrecht en ook weinig met Ankeveen. Zelfs Kortenhoef vind ik voornamelijk aardig omdat daar een prima boekwinkel is.

Loosdrecht is gewoon verloren: een verloederde verzameling huizen en werven, zonder het historische karakter van Nederhorst den Berg, zonder het winkelaanbod van Kortenhoef, zonder het bruisende van Ankeveen (al zie ik dat dorp zelden bruisen als ik er op m’n motor doorheen rij). Als wij ons aansluiten bij Hilversum, dan hoef ik tenminste niet meer te geloven dat Loosdrecht ‘speciaal’ is. Dan is ook Loosdrecht gewoon een wijk van Hilversum, niet belangrijker of interessanter dan het Raadhuiskwartier, Kerkelanden of de Egelshoek. En het mooie zou zijn: dan hoef ik er ook nooit meer heen om een gemeenteraadsvergadering bij te wonen.

Cor Koster
Nederhorst den Berg