In De Zijlijn
De Nieuwe Kleren van het COA
In de Gooi en Eemlander stond gisteren op de voorpagina een verontrustend artikel van Henk Runhaar onder de kop “Vluchtelingen Crailo als vee behandeld”.
De inleiding van het stuk luidt:
"Koud en afstandelijk. Zo omschrijven ’massaal’ weggelopen Crailo-vrijwilligers de manier van werken van het COA. ,,Vluchtelingen zijn geen mensen, maar nummers. Ze worden als vee behandeld, mogen zich vooral niet wortelen en zeker geen band krijgen met inwoners van de regio’’, zegt Bussumer Jos Rietra."
Het artikel gaat verder: "Net als andere Crailo-vrijwilligers van het eerste uur gooit hij de handdoek in de ring. ,,Het is zo erg dat zelfs de brave, gezagsgetrouwe oudere vrijwilligers afhaken.’’ Volgens collega-vrijwilliger Erik Plantinga uit Ankeveen is de gang van zaken de doodsteek voor de integratie van asielzoekers in de regio. ,,Onze lijn en die van de gemeente Laren is dat we een band met ze opbouwen en dat ze als ze in Nederland mogen blijven terugkeren naar onze regio en zich hier gaan vestigen.’’ "
De rest van het artikel ademt dezelfde sfeer rond het COA. Geen rekening houden met vrijwilligers, inburgering van de vluchtelingen tegenwerken door contacten te bemoeilijken en door gesleep met vluchtelingen.
De Larense CDA wethouder Leen van der Pols dekt de kwestie enigszins toe. De vrijwilligers worden lichtelijk overdreven emoties in de schoenen geschoven. En dat in plaats van zich achter de vrijwilligers op te stellen.
Hij zegt in het stuk: “We laten ze (de vluchtelingen red. WWK) níet zitten. Niemand.” Van der Pols begrijpt de teleurstelling van vrijwilligers die sinds vorig jaar oktober actief zijn op Crailo. “De eerste groep vluchtelingen zijn ze kwijt. Dat zorgt voor een rouwproces. Ook missen ze het Leger des Heils, met wie ze samen hebben ontdekt wat werkt. Dan komt het COA met hún manier van werken, het wettelijk kader, instructies van hogerhand. Nogal een traditioneel concept, vind ik.”
Dat laatste zinnetje. “Nogal een traditioneel concept….”
1998 - 2002, AZC in Kortenhoef
AZC De Oude Herberg
Kortenhoef.
Toen ik dat allemaal las gingen mijn gedachten terug naar de periode 1998 tot 2002. Het Asielzoekerscentrum in de Oude Herberg in Kortenhoef, waar ruim veertig vluchtelingen uit Afghanistan, Armenië en, wat later, Bosnië en Kroatië onderdak vonden. Rond dat asielzoekerscentrum had zich spontaan een goed samenwerkende ruime en hechte groep vrijwilligers verzameld die bijv. Nederlandse les gaf, maar ook tal van andere hand- en spandiensten verrichtte. In 2002 werd het AZC gesloten en ging een aantal inwoners tijdelijk naar Loosdrecht.
COA: Verboden thuis te ontvangen!
Om de één of andere reden vond het COA dat de asielzoekers en de vrijwilligers het te goed met elkaar konden vinden. En dát was niet de bedoeling van het COA. Zo kwam er een dag waarop plotseling aan alle vrijwilligers een contract werd voorgelegd waarin stond dat het vrijwilligers absoluut verboden werd zich teveel in te laten met de asielzoekers. Het ergste zinnetje uit dat COA-contract was dat het vrijwilligers verboden werd om vluchtelingen thuis te ontvangen. Zonder de ondertekening van dat contract werd het de vrijwilliger verboden zijn activiteiten in het AZC Kortenhoef voort te zetten..
De groep vrijwilligers was met stomheid geslagen. Ging het COA nu echt bepalen wie je wel en wie je niet thuis mocht ontvangen? Ja, dat stond er echt, naast nog een aantal andere idiote bepalingen om het contact tussen vrijwilligers en vluchtelingen bewust te dwarsbomen. Noord-Koreaanse toestanden.
De vrijwilligersgroep haakte af
Omdat de vrijwilligers zich niet de wet wilden laten voorschrijven door het COA, haakte vrijwel de hele groep tegelijk af. Immers: “Ik bepaal zelf wel wie ik in mijn huis ontvang en wie niet. Daar gaat het COA niet over.”
Oude wijn in oude zakken
Ook nu frustreert het COA bewust het vrijwilligerswerk in Crailo, zoals blijkt uit het krantenartikel. En dat, terwijl men in Den Haag met de mond belijdt dat het nu anders moet dan toen. Dat we de vluchtelingen zo snel mogelijk moeten laten inburgeren. Beter voor ons en beter voor hen. Hoe was het ook weer met die z.g. participatiemaatschappij? Dit is toch ook participatie? Niet echter voor het COA!
Het COA blijkt een staat in de staat met eigen afschrikwekkende regels waarmee vluchtelingen bewust geïsoleerd worden en blijven. “Nogal een traditioneel concept” :om te spreken met het omfloerste taalgebruik van wethouder Van der Pols uit Laren.
Nee dan de aanpak van Jan Zwagerman. Vluchtelingen opvangen en een opleiding geven. Die spreekt mij meer aan dan de bewuste pesterij van vrijwilligers en vluchtelingen door het COA.
Rik Jungmann
PS. Goede vrienden van ons zijn vluchtelingen die wij indertijd in het AZC Kortenhoef hebben leren kennen en die wij nu, na 16 jaar nog zeer regelmatig spreken en bezoeken. Ondanks de obstructie van het COA indertijd.
Update 13-6-2016 17.14: Er stond dat de vrijwilligers in Kortenhoef de toegang ontzegd werd als zij het COA contract niet tekenden. Dat moet zijn dat zij hun activiteiten (lesgeven, etc.) moesten stoppen als zij niet tekenden. En thuis ontvangen van asielzoekers was verboden. |