Putter

Fabel

In het Weekblad Wijdemeren lees ik een fabel. Een ingezonden fabel weliswaar maar ook ingezonden fabels vallen onder de verantwoordelijkheid van degene die ze publiceert.

De fabel ”Reijntje de Vos” gaat, dat is zonder meer duidelijk, over wethouder Theo Reijn van het CDA, die op deze doorzichtige, zogenaamd humoristische wijze, wordt beticht van vriendjespolitiek, belangenverstrengeling, misbruik van zijn bevoegdheden, en nog zo het een en ander. En dat gebeurt dan in een blad dat van zouteloosheid aan elkaar hangt, nooit een mening heeft en klakkeloos natoetert wat er zoal in de gemeente gebeurt. Een blad kortom dat je eigenlijk op politiek gebied niet serieus moet nemen.

Maar het staat er allemaal wel, en schandelijk is het ook. Wat moet je nu als wethouder. Iemand slaat wild om zich heen, bedient zich van een valse naam, beticht je van alles en nog wat en levert geen enkel bewijs.

Niet op reageren Lena, is meestal de houding van de aangevallene, maar daar ben ik altijd een fervente tegenstander van geweest. Dit laat je toch niet over je kant gaan. En als jij zwijgt kunnen je makkers nog altijd hun mond open doen. Weerleg de beschuldigingen of – ja dan kan misschien ook – geef ze toe.

Het weekblad Wijdemeren plaatst zonder enig commentaar deze brief, die in eerste lezing uit roddel en achterklap bestaat. Daarmee geeft het weekblad zich een brevet van onvermogen. Nou sloeg ik de journalistieke kwaliteit van de krant toch al niet hoog aan, maar zelfs een blad op dit niveau kan zich zoiets niet permitteren.

Het is iemand in een moeilijk verdedigbare positie brengen, het is iemand beschadigen en dat behoor je je te realiseren. Het weekblad Wijdemeren wordt door heel veel mensen gelezen en al die mensen lezen de fabel en veel zullen wellicht denken :”waar rook is is vuur”.

Een stompzinniger uitdrukking bestaat niet.

Of het zou “niet op reageren Lena” moeten zijn.

Putter