Een inwoonster uit Loosdrecht schreef een dappere, glasheldere en zeer boze brief aan de raad over het Landje Pik-project van Wijdemeren. De wethouder was iets vergeten.

Landje Pik aan de schandpaal

Op 5 februari vond de commissievergadering REO plaats waar vier insprekers het revendicatieproject (lLandje Pikproject) van Wijdemeren aan de schandpaal nagelden. Alle partijen begrepen de insprekers en spraken hun ontsteltenis uit over de gang van zaken. De woordvoerder van Dorpsbelangen, Emile Bakker, hield die avond de kaken stijf op elkaar, omdat hun wethouder Jaap van Waveren van DorpsBelangen verantwoordelijk is voor de torenhoge kosten waar burgers op gejaagd worden (veelal ten onrechte naar bij de rechter blijkt) en de eveneens torenhoge kosten die het project tot nu toe aan de gemeente gekost heeft. De enige bijdrage aan het debat van de zijde van DB was de opmerking, pas in de tweede termijn: "Ik heb respect voor de insprekers en voor de wethouder. Waar staan we? Hoe kunnen we dit oplossen?" Voor de insprekers niet echt een opsteker....

De verdedigingslinie van het Wijdemeerse bastion in actie op 5 februari..
Advocate Carolijn Kuipers (Kennedy Van der Laan), Marit Fröger (projectleider revindicatie en senior medewerker van Wijdemeren), gemeentesectretaris Jan Visser en wethouder Jaap van Waveren (Dorpsbelangen).

In ons verslag van het debat op 5 februari schreven wij: "Ook wist de wethouder niets van een opmerking die hij volgens Martin Vuyk (VVD) in een gesprek met een gedupeerde bewoner gemaakt zou hebben: "Waarom procedeert u? Het is toch goedkoper om de grond van de gemeente te huren?""

Gewonnen, met hoge kosten

Mevrouw van Hooft uit Loosdrecht won op 16 oktober vorig jaar, na bijna twee jaar een rechtszaak die de gemeente tegen haar was begonnen. Dat kostte haar bijna € 6.400. De gemeente claimde dat een heel klein stukje grond (30 cm breed en 5,1 m lang sic(!)) door haar ten onrechte in gebruik was genomen. Zij bestreed dat, na bijna twee jaar procederen, met succes. Zij nam kennis van de commissievergadering van 5 februari en vond dat zij naar buiten moest treden met haar verhaal. Dat deed zij in een glasheldere en dappere brief aan de raad, die voor donderdag op de agenda staat.

Een stuk uit de brief van Mevrouw van Hooft uit Loosdrecht.

4.400 Kosten

Omdat zij weliswaar een derde deel van de proceskosten vergoed kreeg, nadat zij gewonnen had, maar het grootste deel niet, maakte zij een afspraak met de wethouder om te bezien of de gemeente haar tegemoet kon komen in de gemaakte kosten. Op 24 december sprak zij met wethouder Jaap van Waveren en senior medewerker Marit Fröger. In de brief die zij naar de raad zond staat dat tijdens dat gesprek wethouder Van Waveren tot haar sprak: "Mevrouw Van Hooft wanneer u van tevoren had geweten dat de rechtszaak u ruim € 6.000 zou kosten, had u dan niet beter, net als uw buurman op nummer 7, het stukje grond voor € 1.000 kunnen kopen?"

Nog een stuk uit de brief.

Kort van Memorie

In de commissie wist de wethouder niets meer van een opmerking dat huren of kopen goedkoper is dan procederen. De brief van Mevrouw Van Hooft herinnert hem hardhandig aan het feit dat hij kennelijk wel degelijk een dergelijke opmerking gemaakt heeft. De wethouder is kort van memorie of het kwam hem beter uit om het vergeten te zijn. We zullen het donderdagavond tijdens de laatste raadsvergadering voor de verkiezingen weten.

En nog een stuk uit de brief.

Wat kosten principes?

Wat kosten principes en is daar een grens aan? Je principes volgen, en strijden tegen een onterechte claim van de gemeente op basis van een kaartje met een globale indicatie dat er grond in gebruik is genomen, of maar, met pijn in het hart, voor je eigen grond betalen, om onder de dreiging van een proces door de gemeente en hoge juridische kosten uit te komen.
Als je het geld niet hebt, dan moet je wel, zelfs als je er heilig van overtuigd bent dat de gemeente met Landje Pik bezig is. Dat is de grens die bij nogal wat bewoners direct bereikt wordt. Als de gemeente onbeperkt in hoger beroep gaat, en daar lijkt het op, dan komt die grens bij bijna alle andere slachtoffers ook vast in zicht.

Dossier Revindicatie