In De Zijlijn

Ie, wie, Wij, weg.

En zo maakte zetelhopper Ben Steenvoorden bekend dat hij zijn partijtje WIJ ophief en de fractie DorpsBelangen in de raad ging versterken. Nou ja, versterken? Aan een absolute meerderheid ging helpen.

Kennelijk is bij Ben het inzicht doorgebroken dat hij zijn politieke idealen, de stip op de horizon waar hij met alle politieke vezels in zijn lijf naar streeft, het beste kan realiseren met de oppermachtige DorpsBelangers.

De socialist Ben Steenvoorden gaat de verworpenen der aarde verheffen met steun van tien van de negentien zetels in de raad. Hij doet dat samen met die andere ex-PvdA-er Co de Kloet, dus dat zit wel goed. Sterker nog Co schoof de zetel van Ben aan nadat deze zijn overstap had bekendgemaakt.
De verworpenen der aarde zitten wel goed in Wijdemeren met zulke machtige vrienden.

Lijsttrekker verzaakt

Toch knaagt er wel wat.  De kiesdeler was bij de laatste verkiezingen 577 stemmen. Anders gezegd  iedere zetel werd verkregen door de stemmen van 577 Wijdemeerders. De PvdA kreeg 1160 stemmen. Een klein beetje meer dan twee zetels. Op de lijst van de PvdA had Ben Steenvoorden niet zomaar een plek, nee, Ben Steenvoorden was de lijsttrekker van die partij. De nummer één. Numero UNO! De partijleider!

Het is dan ook zeer waarschijnlijk dat Ben Steenvoorden veel meer stemmen kreeg dan de betrekkelijk onbekende nummer twee, Jan Hermans.
Veel kiezers in Wijdemeren, die op een socialistische partij wilden stemmen, gaven in goed vertrouwen hun stem aan lijsttrekker Ben Steenvoorden. Let wel, die 1160 PvdA kiezers stemden niet op DorpsBelangen. Als ze dat gewild hadden, dan hadden ze dat wel gedaan. Maar dat deden ze niet, ze bleven hun politieke ideaal trouw.

Ben Steenvoorden werd het gedeelde politieke ideaal, waarmee hij zijn stemmen vergaarde, ontrouw en ging met de hem toevertrouwde stemmen van Wijdemeerders op sjouw.
Eerst  een eigen partijtje oprichten met de geinige naam WIJ. Lachen. Toch?
Toen WIJ het toch niet werd en besloot te stoppen in de aanloop naar de verkiezingen van maart volgend jaar koos Ben eieren voor zijn geld. Het pluche voelt zo goed en zit zo lekker dat hij er geen afstand van doet, al zou het geweten knagen. En dus neemt hij zijn gekaapte PvdA stemmen nu maar even mee naar Dorpsbelangen.

En dat is niet chique. Van de voormalig lijsttrekker van de PvdA in Wijdemeren mag je meer principes verwachten. Inzet voor het ideaal dat de kiezer aan hem als volksvertegenwoordiger delegeerde. Daar gaat het om.  Zo kwam hij op dat pluche terecht. Nets meer en niets minder. Een beetje shoppen en hoppen met je zetel is plat en een serieuze volksvertegenwoordiger onwaardig. Is dat DorpsBelangen te verwijten? Nee, natuurlijk niet. Is dat Ben Steenvoorden te verwijten? Ja, volmondig ja.

Zetel in rugzakje

Gaat dit stukje alleen over Ben Steenvoorden? Ja. Want Ben leidde eerst de staatsgreep in de PvdA waarmee hij Lia Moote en Kees Bosdijk aan de kant zette. Vervolgens werd hij de Wijdemeerse partijleider van de PvdA met de carnavalskaker Passie, Visie Durf en Ambitie. Toen de stemmen binnen waren en de zetel in bezit was genomen deed Ben of die zetel zijn persoonlijk eigendom is. Ben neemt "zijn" PvdA-zetel als een rugzakje  mee waar hij maar wil. Wettelijk is dat correct, maar moreel is er heel veel op af te dingen.

Ben Steenvoorden als behoeder van de zondagsrust bij DB. Enfin. Volgend jaar maart nieuwe spelen, nieuwe kansen met Ben Steenvoorden op plaats vier of vijf op de lijst van DorpsBelangen.

Maar DB, let op uw zetel. Hij is ook zo weer weg met Passie, Visie, Durf en Ambitie.

Rik Jungmann