ingezonden bericht

Bij het overlijden van Roel de Wit

Zondag overleed in Haarlem Roel de Wit. Hij werd 85 jaar.
Een mens met een imposante bestuurlijke carrière: raadslid en wethouder in Amsterdam, jarenlang lid van de Provinciale Staten van Noord Holland, burgemeester van Alkmaar en 16 jaar Commissaris der Koningin in deze laatste provincie, maar bovenal vriend en ambassadeur van ‘s–Graveland.

Roel de Wit

Roel had biologie gestudeerd en kort na de oorlog heeft hij als jong bioloog onderzoek in Het Hol ¹) gedaan naar de verlandingsvegetatie. Welke planten vormen het veen en hoe gaat dat. Het boek, met ook studies van anderen, staat nog ergens in de kast. Niet voor leken geschreven. Zo kwam hij als Amsterdammer met Kortenhoef in aanraking.
Hij was in zijn jonge jaren lid geworden van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie en bleef dat zijn hele leven.
Natuur en besturen waren zijn twee grote passies. De botaniseertrommel en de bestuurstafel. Al spoedig werd hij na zijn afstuderen secretaris Contact Commissie voor Natuur- en Landschapsbescherming. Daarna begon zijn bestuurlijke loopbaan, waarbij natuur en landschap een grote rol bleven spelen.

Ruim veertig jaar huurde hij van natuurmonumenten een klein huisje in het Spanderswoud. Dat was voor hem en zijn vrouw Corrie hun geliefde plek Zoals de vogels in het voorjaar terugkeren zo brachten Corrie en Roel elk weekend, als ze geen andere verplichtingen hadden, in ’s-Graveland door.
Vele mensen hebben met hen kennisgemaakt, omdat ze voor veel wat hier gebeurde belangstelling hadden. Vaste bezoekers bij de tentoonstellingen van Kunst aan de Dijk en bij de tentoonstellingen van In de Gloriosa. Ze fietsten hier graag rond. Drie weken geleden waren zij nog in hun huisje.
Als voorzitter van het Goois Natuurreservaat kende hij deze gehele regio als geen ander, maar zijn voorliefde ging uit naar ’s-Graveland, “mijn geliefde ’s-Graveland” zoals hij vaak zei.
Naast de deur van zijn kamer op het Provinciehuis hing een schilderij van zijn geliefde dorp.
Kort nadat zijn opvolger zijn taken als Commissaris der Koningin overnam was het schilderij vervangen.

Persoonlijk heb ik veel aan Roel te danken. Hij heeft zich geweldig ingezet voor mijn benoeming.
Na de functionele ontmoetingen is er tussen hem en zijn vrouw en tussen mijn vrouw en mij vriendschap ontstaan. Want wie Roel zegt, zegt Corrie. Zij waren een twee-eenheid. We werden menigmaal op het “grasje” uitgenodigd voor een kopje thee, want ze waren principiële geheelonthouders. Daar nodigde hij een ieder uit. Nooit gebrek aan gespreksstof.
Een man  met een fenomenaal geheugen, een enorme kennis en een zeer verstandig oordeel. Menig advies heeft hij mij gegeven.
Een man die voor bestuurlijk Nederland heel veel betekend heeft. Hij mengde zich in de discussie of het over de gekozen burgemeester ging of over de ruimtelijke ordening van ons land waarin hij als voorzitter van De Raad voor de Ruimtelijke Ordening een gezaghebbende stem had.

Op zijn overlijdenskaart staat de volgende tekst:

"Met Corrie vormde hij een eenheid in verscheidenheid gedurende zestig jaar. Samen deelden ze de sociaal-democratische waarden die ze in hun sobere levensstijl en maatschappelijkke betrokkenheid tot uitdrukking lieten komen."

Dat hebben vele mensen herkend en heeft bij velen respect afgedwongen.
Voor de burgemeesters in Noord Holland was hij als een vader. Belangstellend, ondersteunend en soms vermanend.
Hij was  een sociaaL-democraat uit de tijd van Drees en van de oprichting af aan gedurende 66 jaar lid van de PvdA, de partij die hij op zeer belangrijke posities heeft gediend en waarin hij tot het laatst nog actief was. Zijn verdiensten zijn met de hoogste onderscheidingen gewaardeerd

We bewaren hem als vriend in ons hart.

Wim Kozijn
oud burgemeester ‘s-Graveland