Wethouder Gerard Abrahamse bevond zich gisteravond op glad ijs toen het ging over de aanbesteding van de gladheidsbestrijding.

Het leek zo'n standaard agendapunt. eigenlijk bij voorbaat een hamerstuk. Het ging over de uitbesteding van de gladheidsbestrijding en de gunning daarvan, aan de Tomin Groep. De inspraak van de heer Smit maakte dat de zaken totaal anders liepen.

Gunning?

De heer Smit werkt bij een bedrijf op bedrijventerrein Nieuw Walden dat gladheidsbestrijding voor de provincie uitvoert vanaf het steunpunt Uijtermeer. Hij kreeg vandaag enkele telefoontjes van collegabedrijven, waarin die hem vroegen of hij benaderd was door Wijdemeren. "Er schijnt een gunning te zijn." Hij wist van niets. Dus toog de heer Smit naar de raadszaal om bij de inspraak te vragen hoe het zat. Hij vond dat bij een dergelijke gunning lokale bedrijven toch minstens ook mee zouden moeten mogen doen.

Kritische vragen

Die vraag leidde in de commissie tot een aantal zeer kritische vragen. Mario Wouters (PvdA): "Hoe is de procedure?" Martin Vuyk (VVD): "Hadden we dit niet Europees moeten aanbesteden? Waarom is dat niet gedaan?" Jan Verbruggen (CDA): "Waarom alleen de Tomin Groep? Is er marktonderzoek gedaan? Wat hield dat marktonderzoek in? Wat als er minder gerooid wordt en dan afgesproken en wat als er meer gestrooid moet worden?"

Goed ingevoerd en bekend

In antwoord op die vragen hield wethouder Gerard Abrahamse een uitvoerige inleiding over hoe het allemaal zo gekomen is. Hij legde geduldig uit dat het hier om een "meervoudige onderhandse aanbesteding" gaat. (Wat dat is bleef onduidelijk. Is dat soms een in delen opgeknipte aanbesteding om onder het wettelijke drempelbedrag voor een aanbesteding te blijven? red. WWK.) De wethouder verklaarde dat die procedure nauwkeurig was onderzocht en juridisch accoord bevonden. "Wijdemeren wil zaken doen met een bedrijf dat goed ingevoerd is en bij ons bekend is." (Dat zijn nu precies de redenen waarom verplichte Europese aanbesteding is ingevoerd, opdat anderen, die nog niet zijn ingevoerd, ook de kans krijgen. red. WWK.)
De wethouder liet zich op zeker moment bijstaan door de ambtenaar die het marktonderzoek uitgevoerd had. Dat bleek te bestaan uit enige telefoontjes, maar niet naar het bedrijf van de heer Smit. Een aantal bedrijven gaf in die gesprekken aan dat de klus te groot en te complex voor hen was.

Twijfels groeiden

Martin Vuyk (VVD) hield zijn twijfels over het correct toepassen van de aanbestedingsregels. Henk de Kloet (DB) had er genoeg van. Hij verklaarde: "Vanmiddag was ik positief over dit voorstel, maar nu ben ik sterk gaan twijfelen. Uw antwoorden zijn mij te onduidelijk. Ik zal deze zaak in de fractie bespreken. Op dit moment geef ik geen oordeel meer over dit voorstel. U hoort het nog wel."

Wethouder Gerard Abrahamse deed nog een poging. "De meeste fracties zijn psoitief over het voorstel, dus waarom u niet?" Dat had hij niet moeten zeggen, want uit de geluiden bleek duidelijk dat andere fracties ook niet zo blij met het voorstel waren. En, er is een verschil met vroeger. Als DB zich nu tegen een voorstel keert, dan is er maar één raadslid extra nodig om het voorstel te laten stranden.

Desondanks nam de wethouder het voorstel niet terug, maar wordt het voor de raad geagendeerd. Niet als hamerstuk!

Regionaal aanbesteden?

Tijdens het debat over de aanbesteding kwam overigens niet aan de orde dat Wijdemeren in de vorige raadsperiode, in de persoon van wethouder Wim Lorjé, een voortrekker was waar het ging om Europese aanbestedingen, maar dan in regionaal verband, samen met andere regiogemeenten. Van dat samenwerkingsverband kregen wij regelmatig persberichten over de enorme besparingendie met gezamenlijke aanbesteding bereikt waren. Gladheidsbestrijding lijkt toch ook bij uitstek een regionaal karakter te hebben