ingezonden bericht
Raadsleden zijn betrokken
Onlangs deed zich een interessant geval voor. Acht raadsleden betoogden dat het ook mogelijk zou moeten zijn om een burgelijk huwelijk in een kerkgebouw te sluiten. Zij gaven daarbij aan dat zij zelf lid van één of ander kerkgenootschap zijn.
Volgens Rik Jungmann hadden ze dat laatste niet moeten doen. Volgens hem schreven de betrokken raadsleden die brief daarmee "vanuit het lidmaatschap van een bepaalde kerk", en dat hoort niet omdat dan "onderwerpen uit het privédomein het stemgedrag bepalen". Ik denk echter dat er andere redenen waren, namelijk om mogelijke verwijten vóór te zijn èn om aan te geven dat in dit geval juist de niet-gebruikers van een kerkgebouw roomser zijn dan de paus.
Rol van religie Wat het eerste betreft, kort geleden was er immers een affaire in Amsterdam Zuidoost waarbij sprake was van belangenverstrengeling en zelfverrijking bij mensen in de deelraad, mede doordat raadsleden daar niet verteld hadden dat ze bij bepaalde instellingen betrokken waren die profiteerden van een subsidie. Robby Israel wekt in een nogal onsmakelijk stukje in de WWK zelfs de indruk dat dit hier ook het geval zou kunnen zijn, omdat "de betreffende kerkgenootschappen en hun leden er (wellicht zelfs financieel) baat bij hebben" wat deze acht besluiten. Rik Jungmann is er - in een veel intelligenter stuk - tegen omdat hij vindt dat raadsleden uitsluitend moeten kiezen vanuit de ideologie van hun partij, en niet omdat ze op de een of andere wijze bij een zaak betrokken zijn. Gelukkig ziet hij wèl, anders dan Israel, dat niet de kerk een rol speelt bij de besluitvorming in de politiek, maar religie.
Vier muren en een dak Wat het tweede betreft, de meeste kerkgangers - zeker zij die naar de Willibrordkerk gaan - beschouwen een kerk als een gebouw met vier muren en een dak, niet meer en niet minder. Het gaat niet aan om, zoals Robby Israel doet, die mensen belerend toe te spreken en te zeggen dat een kerkgebouw iets anders is. Het is uiterst paternalistisch om te zeggen dat je wilt voorkomen dat de schijn gewekt wordt "dat de burgerlijke en de kerkelijke huwelijksvoltrekking een gelijk gewicht hebben". Denkt Israel nou echt dat mensen niet weten dat de burgerlijke ceremonie de enig wettig geldige is?
Noch Jungmann noch Israel lijken in te zien dat een gemeenteraadslid niet alleen volksvertegenwoordiger is, maar ook burger in een gemeente. Daarom heeft hij of zij (vanaf nu gebruiken we "hij") vrijwel altijd, direct of indirect, te maken met de beslissingen die hij, als raadslid, mede zelf neemt. Als hij een huisbezitter is, en hij stemt vóór verhoging van de OZB, dan gaat dat hem geld kosten. Stemt hij tegen, dan is dat voor hem "voordelig". Als hij lid is van een voetbalclub en hij stemt vóór een extra subsidie voor de lokale sport, dan plukt hij daar, direct of indirect, de vruchten van. En zo zijn er veel meer voorbeelden te geven. Als hij bij alles wat hem, direct of indirect, zou kunnen raken z'n mond moet houden, wordt het aardig stil in de raad.
Betrokken Door hun kerkelijke gezindte aan te geven hebben de acht raadsleden laten zien dat ze bij "de zaak" betrokken zijn. Zoals ze bij alle zaken in Wijdemeren betrokken zijn, direct of indirect. Een volgende vraag is of raadsleden dat nu bij elke zaak zouden moeten doen. Ik denk het niet, want dan kunnen we wel aan de gang blijven. Maar het is goed dat dit nu een keer gebeurd is. Dan weten we allemaal dat ook raadsleden op allerlei manieren deel uitmaken van het maatschappelijk leven in de gemeente.
Cor Koster
Nederhorst den Berg |