redactioneel commentaar

Hellend Vlak

Wij kregen afgelopen week een verrassend inkijkje in een nieuw soort coalitie in de raad. Coalities op grond van motieven uit het privédomein.

Acht raadsleden hielden een pleidooi voor het gebruik van kerken als trouwlocatie. Op zich niks mis mee. Of toch wel? Er was iets zeer opvallends aan de brief die zij naar de media stuurden. Zij ondertekenden de brief met hun kerkelijke gezindte. Daarmee gaven zij aan dat de brief niet werd geschreven uit politieke en bestuurlijke motieven en afwegingen, maar vanuit het lidmaatschap van een bepaalde kerk.

Zo bleek de voltallige PvdA fractie voor het gebruik van kerken voor trouwerijen te pleiten. Omdat zij allen lid zijn van een kerk, anders hadden ze die er niet zo expliciet bij genoemd. Dat de voltallige CDA fractie hetzelfde deed was niet verrassend. Hoewel ook die fractie met de uitdrukkelijke vermelding van hun kerkelijke achtergrond, een niet-bestuurlijk politiek element uit het privédomein in de discussie bracht.

Dat opent nieuwe vergezichten op gelegenheidscoalities op basis van kerk, woonplaats, lidmaatschap van een vereniging of andere gedeelde belangen uit het privédomein, die dwars door alle partijen heen lopen.

Als er meer geld naar de sport moet, dan schrijven raadsleden, die lid zijn van sportverenigingen, een open brief. In die brief melden zij lid te zijn van een voetbalclub, volleybalclub of wielrenclub. Daarmee zetten zij hun argumenten kracht bij. De politiek ideologische uitgangspunten maken plaats voor het clubbelang.

Moet er meer geld naar Oranjeverenigingen, dan ontstaat een andere coalitie. Alle raadsleden die in een Oranjecomité en in de raad zitten, sturen een open brief. In die brief staat van welke Oranjevereniging zij lid zijn, zodat wij zeker weten dat zij niet kiezen vanuit de ideologie van hun partij, maar omdat iets anders ze bindt. Het lidmaatschap van een Oranjecomité.

In 's-Graveland nam Wim Reijmerink (Algemeen Belang en bestuurslid van het Ankeveens Oranjecomité) juist geen deel aan het debat in de raad over subsidie aan zijn club, omdat hij een ander (eigen) belang had en dat niet wilde vermengen. Zo hoort het. Met de brief van de acht gebeurt precies het omgekeerde.

Dat is een hellend vlak. Niet het verkiezingsprogramma waarop de raadsleden gekozen zijn en de ideologie van de partij bepalen de besluitvorming. Het blijken dan de onderwerpen uit het privédomein te zijn die het stemgedrag bepalen. Precies die dingen die niet op het stembiljet of in het verkiezingsprogramma staan en die de kiezer niet weet en ook niet wil weten.

Je houdt je hart vast als het over openbaar onderwijs versus bijzonder onderwijs gaat. De acht van de brief pleiten voor extra geld voor de bijzondere scholen en de rest voor openbaar onderwijs? Dat wordt pas echt onzuiver.

Misschien moet bij de volgende verkiezingen maar op het stembiljet vermeld worden van welke kerk en van welke verenigingen iemand lid is. Dan blijven dit soort verrassingen uit.

Je zult maar moslim, vrijdenker of humanist zijn en op de PvdA gestemd hebben...

Als de uitgangspunten en ideologie van een partij een deelbelang inhouden, zoals dat bij het CDA, de Christenunie en de SGP het geval is, dan is het vooraf duidelijk dat de kerk een rol speelt in de besluitvorming..

Het gaat echter niet aan dat seculiere partijen, zoals de PvdA, die zich niet afficheert als een christelijke partij, zich onaangekondigd gaan beroepen op de kerkelijke gezindte van de gekozen volksvertegenwoordigers.

Het valt te prijzen dat de andere seculiere partjen in de raad de open brief niet medeondertekenden, hoewel het volstrekt zeker is dat zich ook in die partijen raadsleden bevinden met een kerkelijke achtergrond. Zij beroepen zich daar niet op in de bestuurlijke besluitvorming. En zo hoort het..

Rik Jungmann
Kortenhoef