In De Zijlijn

Brussel

Zojuist publiceerde ik een bericht over de herdenking die gisteren in Loosdrecht plaats vond. En herdenking voor tien verzetsstrijders die in Loosdrecht door de Duitsers vlak voor het einde van de oorlog werden geëxecuteerd.

Het schrijven van dat stukje was een vervreemdende ervaring. Vanaf vanmorgen is de paniek in Europa toegeslagen, nadat terroristen in Brussel, op het vliegveld en in de metro, bomaanslagen pleegden en daarmee dood en verderf verspreidden onder onschuldige passanten. Vaders, moeders, kinderen, zonen, dochters, echtgenoten, vrienden.

Op de televisie worden permanent beelden uitgezonden van de verwoesting en de paniek in het hart van Europa.

Premier Rutte had vanmorgen gelijk toen hij in zijn commentaar verklaarde dat ons medeleven uit gaat naar al die arme mensen die gedood en gewond zijn en hun familie. Maar hij zei ook dat het een aanslag is op onze open en vrije democratie. Een samenleving die per definitie minder weerbaar is tegen terrorisme vanwege het open karakter.

Maar het is een aanslag waardoor we ons niet van ons stuk of in paniek moeten laten brengen, want "Wij zijn met meer. Veel meer."

Rik Jungmann