ingezonden brief

Wijdemeren en Hilversum

Uit de krant vernam ik dat we binnenkort allemaal persoonlijk bezoek zouden krijgen van de actiegroep Wijdemeren2020. Leden van dat illustere gezelschap zouden bij iedereen aanbellen om hun bezwaren tegen de fusie uit te leggen en een petitie op te halen die eerder in de bus gedaan was. Welnu, vanavond werd er bij mij gebeld. Iemand kwam de petitie halen.

Ik had gehoopt dat het Ab Krook zou zijn, want dan had ik hem kunnen vragen waarom topatlete en ereburger Bibian Mentel was ingeschakeld om te verkondigen dat ze tegen de fusie is. Alsof de mening van Bibian of andere sporters ons in dit geval aan meer inzicht kan helpen.

Landelijk

Helaas, de dame die de petitie kwam ophalen was niet echt van het uitleggerige type. Ze wist niet waarom Bibian ingeschakeld was, en wist eigenlijk ook niet waarom we tegen een fusie met Hilversum moesten zijn. Haar argumentatie had iets met ‘landelijk’ te maken. Waar het op neerkwam was dat de dame oorspronkelijk uit Leiden kwam, pas drie jaar in Nederhorst den Berg woonde, en nooit naar hier verhuisd zou zijn als wij Hilversum geheten hadden, want ze hield van landelijk. Het argument verbaasde me niet. Typisch Wijdemeren2020.

Het bezoek deed me denken aan wat raadslid Stan Poels (PvdA/GL) in oktober vorig jaar zei, tijdens een bijeenkomst georganiseerd door dezelfde actiegroep. Poels schopte de aanwezigen tegen de schenen door te verkondigen dat het onderwerp fusie dermate ingewikkeld was dat je een besluit daarover moest overlaten aan de leden van de gemeenteraad. Ik moest er een beetje om lachen. Alsof raadsleden heel anders zijn dan wij, gewone burgers.

Voor of tegen, ja of nee

En dat is natuurlijk precies het probleem. Ingewikkelde kwesties zoals het associatieverdrag met Oekraïne of de fusie met Hilversum worden gereduceerd tot een simpel voor of tegen. En wij, burgers zowel als raadsleden, worden geacht daar iets zinnigs over te zeggen met ons ja of nee, want we mogen in een democratie nu eenmaal allemaal van alles iets vinden. Ook al zei Winston Churchill ooit: ‘Het beste argument tegen democratie is een gesprekje van 5 minuten met een gemiddelde kiezer”.

Cor Koster
Nederhorst den Berg