Cor Koster

Hondenbelasting

Bij de begrotingsbehandeling kwam de VVD met een voorstel om de hondenbelasting af te schaffen. De reden: de hondenbelasting is een algemeen dekkingsmiddel en de opbrengst gaat in de grote pot. Er wordt niets of vrijwel niets voor honden of hondenbezitters gedaan. Alle andere fracties weigerden echter de principiële discussie aan te gaan of het eerlijk is dat een deel van de bevolking - mensen met een hond - geld moet betalen voor iets wat bedoeld is voor alle inwoners. Bij de stemming stond de VVD alleen.

Door de eeuwen heen heeft de overheid zich creatief getoond in het bedenken van zaken waarover men belasting kon heffen: het aantal ramen in een huis, het aantal haardsteden, het aantal dienstboden, of zelfs zoals in Engeland het aantal bakstenen van een huis aan de straatkant of de aanwezigheid van gekleurd behangpapier. Maar kenmerkend was altijd dat het ging om het belasten van rijkdom. Het principe was en is immers: de sterkste schouders dragen de zwaarste lasten. Bij hondenbelasting geldt dat niet, waarmee men afwijkt van het uitgangspunt voor belastingheffing in Nederland.

Het excuus waarmee andere fracties op de proppen kwamen, was dat er in 2018 (we leven nu in 2015!) niet voldoende dekking in de begroting was om het wegvallen van de hondenbelasting op te vangen. Een onzinnig argument natuurlijk, want je kunt dat gewoon inplannen. Bovendien is over drie jaar de financiële situatie weer heel anders dan nu. De principiële discussie of hondenbelasting een ‘eerlijke’ belasting is, ging men daarmee uit de weg. Dat is zwak.

Cor Koster
Nederhorst den Berg