Putter

Grote Broek

Ik kan de neiging niet onderdrukken de grote broek van PvdA/Groenlinks naar beneden te trekken. Stan Poels, de meest zichtbare van de twee raadsleden van de linkse club, weet, na nog geen jaar raadslidmaatschap, precies hoe de wijde wereld van het gemeentelijke besturen in elkaar zit.

Ik ken hem als een man die meestal in een lang betoog drie keer hetzelfde zegt, maar dit terzijde. De vraag luidt: wat is de zwaarte van Stan Poels nu helemaal als vertegenwoordiger van het volk van Wijdemeren. Dat valt dus bitter tegen. Kandidaat gesteld door een handvol leden van zijn partij en na een verkiezing, waaraan vijftig procent niet meedeed, door een ander handjevol stemmers op de raadszetel gezet. Dat heet dan een door het volk democratisch gekozen raadslid. En dat is dus onzin. Met zo weinig stemmen en zo weinig zetels past een grote mate van bescheidenheid.

Mensen als Stan Poels moeten dan binnenkort beslissen over een mogelijke fusie. En dat is zeer ongewenst. Daarom is het mijn heilige overtuiging dat voor Belangrijke Beslissingen een referendum de aangewezen weg is. Stan Poels praat gelegitimeerd door een getalsmatig te verwaarlozen groep alsof hij de wijsheid in pacht heeft en dat is op zichzelf al ergerlijk genoeg. Hij kan zich beter een beetje inhouden.

Ook de WWK Zijlijn meent dat de vraag over zelfstandigheid of fusie te ingewikkeld is voor het eenvoudige volk, (dat waarschijnlijk wel lezen en schrijven kan, maar daar is dan ook alles mee gezegd). Maar beste Zijlijn, het volk heeft al een referendum in handen bij de verkiezingen van de gemeenteraad, de Tweede Kamer , de Proviciale Staten en dan zou een vraag over wel of geen fusie te ingewikkeld zijn? Lijkt me niet. De keuze tussen ja en nee, dat kan toch iedereen begrijpen daar hoef je zelfs niet voor te kunnen lezen, noch te schrijven.

De vrees bij een referendum is altijd dat het anders uitpakt dan je eigenlijk zou willen. Maar het voorkomt wel dat je de plank grondig misslaat. Een referendum over de bloembakken zou Dorpsbelangen een hoop ellende hebben bespaard vermoed ik. Het is daarom beter het besluit over Belangrijke Beslissingen over te laten aan het volk, dan aan raadsleden als Stan Poels, die de waarde van hun aanwezigheid in de raadszaal gruwelijk overschatten. En wat het verleden betreft: het volk draaide destijds het waanzinnige idee van de telematica in s’-Graveland rigoureus de nek om. Met de Meenthof ging het mis omdat D66 in zijn schulp kroop. Het kostte ons eigenlijk de Dobber. Maar daarover later.

Putter