Vanavond werd op het Wijde Gat het tweede Wijdegatconcert gehouden. Op een prachtige nazomeravond, midden in de natuur.
Achter Kortenhoef ligt een flinke plas met de naam het Wijde Gat. Vorig jaar werd daar voor het eerst een concert georganiseerd. Het eerste Wijdegatconcert, eensoort Prinsengrachtconcert, maar dan op zijn Kortenhoefs, midden in de polder, op het water.
Het was een uitgelezen avond. een graad of twintig. Rond de BU 3, de botter van wijlen Piet Dekker, de befaamde Kortenhoefse botenbouwer die in mei 2011 overleed, verzamelde zich van alles wat drijven kon. Naar schatting een vijftigtal boeten en bootjes. De BU 3 vormde het podium waarop de artiesten optraden. Rondom de BU 3 verzamelden zich huurboten, roeiboten van roeivereniging Tromp, pramen, kano's en wat al niet meer. Omdat de toegang tot het Wijde Gat verboden is voor motorvaart waren er nogal wat boten die peddelend trachtten de plas en de BU 3 te bereiken. De pramen van de organisatie brachten uitkomst. er werden vele lijntjes uitgeworpen om op sleeptouw genomen te worden.
Tijdens het concert werd van alles en nog wat genuttigd. Sommigen hadden broodjes bij zich, anderen een bak salade, worst, kaas en wat al niet meer. En dat vergezeld van een goed glas wijn.
Om je heen kijkend bleek maar weer dat zo'n dorp een soort sociaal web is.Terwijl de boten langzaam om elkaar heen en langs elkaar dreven ontdekte je steeds weer andere Kortenhoevers die je soms in jaren niet gezien had, uit de verte kende of waar je wel eens over gelezen had in de lokale bladen. Een ware mooie sociale eenheid zo'n dorp.
De optredende artiesten moeten een prachtig uitzicht hebben gehad vanaf de BU 3. Over de plas met de ondergaande zon en met die tientallen boten en bootjes om hen heen.
Het concert werd dit jaar verzorgd door het Trio Swinging Strings, bestaande uit Sjouke de Boer (solo-gitaar), Kees van Oorschot (ritme-gitaar) en Peter Stein (contrabas). Dit trio bracht akoestische muziek ten gehore, die zich laat omschrijven als “gipsy swing” in de stijl van Hot Club de France en Rosenberg Trio. Vooraf en aan het eind bracht Sandra van der Werf, begeleid door The Swinging Strings, Franse en Engelse classics ten gehore.
Omdat de versterking niet deed wat hij moest doen was het concert soms niet of nauwelijks te horen, waarop Maarten Steinkamp alle boten verzocht om dichterbij te komen. Dat lostte het geluidsprobleem niet echt op, maar alle aanwezigen maakten toch, al met a,l een sprookjesachtige avond mee die lang in het geheugen gegrift zal blijven.