ingezonden bericht

In Memoriam Tinus van Wettum

Vanmiddag nam Oud Loosdrecht afscheid van een van haar grootste inwoners. Tinus van Wettum, natuurmens ook al was hij jager en bovenal visser, familieman, eenvoudig, vriendelijk, recht voor z’n raap, kortom een fijn mens! Weer is een stukje gemeenschapszin een goede herinnering geworden.

De iets oudere Loosdrechtsers kenden hem allemaal en hij kende ook vrijwel iedereen. Net als z’n vader had hij overal een duidelijke mening over, wij Loosdrechtsers zeggen : een Van Wettum!

Tinus nam altijd even de tijd voor je. “Ga es effu mee noar de kaar” zei hij menigmaal als er wat bijzonders in de viskaar zat. Hij wilde zo heel erg graag alles aan je vertellen en uitleggen. Ook meedoen met wat in het dorp gebeurt. Hij kwam nog uit de jaren dat dat heel gewoon en vanzelfsprekend was!

Zittend in de klas, vroeger in de Ireneschool, merkten we hem op: als eerste met de slee op het dunne laagje ijs, voor de ijsclub doken zetten en later palen inhakken en baan vegen. Tinus was erbij. En je moest van goede huize komen als je zonder betalen door de poort wilde op de ijsbaan.

Het delen van z’n kennis heeft hij bij allerlei gelegenheden aan een ieder getoond en uitgelegd, tot op televisie toe! Zo zijn er niet veel meer, eenvoudig, waar nodig keihard maar met een hartje van goud. Velen zullen hem missen!

In een volle kerk hebben we vanmiddag samen met de familie afscheid genomen van Tinus, ome Tinus, opa Tinus en voor anderen Meneer van Wettum. Op de begraafplaats, grenzend aan zijn Vuntusplas, is hij daarna ter aarde besteld bij z’n lieve Lien, die hij al jaren moest missen.