ingezonden brief

Het doet pijn

Er is een nieuwe mode-uitdrukking: "het doet pijn". Iedereen schijnt met regelmaat pijn te voelen, gekwetst te worden of op zijn minst met iets te worstelen. Vooral voetballers lijden. Je kunt geen krant openslaan of er is wel weer een voetballer die zegt  "het doet pijn om op die manier te verliezen".

Ook in de politiek wordt geleden. In het kamerdebat over één van de vele ongure types in zijn fractie zei Wilders: "Ook ik — nogmaals, ik erken mijn fout hier, al doet het pijn — wil mij hiervoor namens de PVV verontschuldigen, niet alleen bij onze kiezer, maar ook bij de hele Tweede Kamer als vertegenwoordiger van het Nederlandse volk."

(Even tussendoor: ik hoorde dat je in een Amsterdams café tegenwoordig een PVV'tje kunt bestellen. Dat is een bier en een jenever naast elkaar. Vroeger heette dat een kopstoot.)

In Wijdemeren gebeurt hetzelfde. Toen CDA'er Theo Reijn vorige week wethouder Zagt verweet een begroting te presenteren waarbij openheid en transparantie ontbraken, was de reactie van de wethouder: "het doet pijn dat te horen". Ach gut, dacht ik toen, wat naar nou voor de wethouder. Het deed me direct denken aan hoe T-mobile reageerde, toen Youp van 't Hek op twitter berichtte over de langdurige slechte ervaringen met een telecom provider. T-Mobile stelde in een reactie vooral 'gekwetst' te zijn door de uitlatingen van de cabaretier. "Bij dit bedrijf zijn heel veel mensen hard bezig een goed product neer te zetten". Ach gut, denk ik dan maar weer. Het is niet anders dan wat wethouder Zagt deed. Zeggen dat z'n ambtenaren zo hard gewerkt hebben, en dan toch dat soort uitlatingen te moeten horen van de oppositie... Het leven is wreed.

Ook Dorpsbelangen heeft het moeilijk. Vóór de verkiezingen riep men dat de OZB niet omhoog moest. Nu leveren ze een wethouder financiën, en nu gaat de OZB de komende 4 jaar 40% omhoog. Dat vraagt om een verklaring. Welnu, die vond men op een hoogst originele manier. Een citaat uit hun Algemene Beschouwingen vorige week:

"Tot gisterenavond laat hebben we overleg gehad over de voorgestelde OZB- verhoging van 14% in 2011. Er leven daarover binnen onze fractie nog steeds verschillende gevoelens. Wekenlang hebben we gezocht naar mogelijkheden om dat percentage te verlagen. Helaas zonder resultaat. Tijd en deskundigheid speelden ons parten."

In de raadszaal zei René Voigt het nog mooier: "We hebben geworsteld..." Ach gut, zij ook al. Ik zie het voor me: een fractie die worstelt. En waar worstelt men precies mee? Met het feit dat men eerst het ene zegt en nu het andere doet. Men komt een verkiezingsbelofte niet na. Is dat kiezersbedrog? Tsja, wat zal ik zeggen... Ik weet niet hoe je het anders kunt noemen.

Maar het creatieve van DB is het doekje-voor-het-bloeden. Dat is echt briljant. Dorpsbelangen kwam namelijk met een motie. Men verzocht de eigen wethouder "om in de komende weken een ultieme poging te doen om na te gaan of er mogelijkheden zijn om de stijging van de OZB in 2011 van 14% met 5% te verminderen tot 9%". Ze kunnen nu dus tegen de kiezer zeggen: "Heus! Echt! We doen er van alles aan... Net zoals we destijds voor de verkiezingen beloofden."

Niemand in de raadszaal verwonderde zich erover dat wethouder Zagt de motie met een grote glimlach overnam. Een typisch voorbeeld van een één-tweetje tussen fractie en wethouder. En niemand zal verbaasd zijn als het de wethouder niet lukt om een 5% verlaging te vinden. Hij zal dat ook keurig meedelen aan de raad. En ik weet al hoe hij dat gaat zeggen:

"Het doet pijn".

Cor Koster
Nederhorst den Berg