Vanavond was het de eerste keer dat de nieuwe raad en het nieuwe college, aangevoerd door een nieuwe burgemeester, elkaar troffen in een raadsvergadering.

Yes! Dualisme!

De wethouders. V.l.n.r. Gert Zagt (DB), Gerard Abrahamse (VVD), Joost Boermans (D66) en Jaap van Waveren (DB)

Dat was wel even wennen, niet in het minst omdat de opstelling van de tafels en de microfoons uiterst ongelukkig was. De nieuwe wethouders zijn verbannen naar een apart achteraf strafbankje achter twee dikke betonnen pilaren. Een soort dugout. Zij hebben daar geen microfoon.

De raadszaal nu. Rechts voor de publieke tribune. Midden voor op de rug gezien, de oppositie (PvdA, GL en CDA) en D66 en de VVD. Middden achter de DB tafel met negen DB'ers op rij. Daarachter, voor het schilderij, de perstafel. Links, onder het portret van Beatrix, burgemeester Martijn Smit, de raadsgriffier Joop van Ditmarsch en een wethoudersaanschuifgaststoel (3 maal woordwaarde) achter een microfoon. Hier wordt de microfoon gebruikt door Gerard Abrahamse. Achterin de hoek van de zaal zitten de wethouders. De ambtenaren zitten voor de perstafel.

V.l.n.r. Griffier Joop van Ditmarcsh, burgemeester Martijn Smit, wethouder Gert Zagt, hier gezeten op de gaststoel. Op de achtergrond de wethoudersdugout.

Stemverheffing

Dat leidt er toe dat een wethouder aan wie iets gevraagd wordt in eerste instantie met stemverheffing zijn antwoord de zaal in slingert. De thuisluisteraars blijven dan verstoken van zijn belangwekkende mededeling, omdat hij geen microfoon heeft. Zijn collega's dringen er vervolgens bij hem op aan om zich toch even in het strijdgewoel te begeven en zich via de ether tot de raad en het volk te richten. Met lichte tegenzin wordt de afstand tot de micro in zes stappen overbrugd, de wethouder geeft antwoord, waarna de wethouder weer verdwijnt in zijn dugout.

Er is ook een voordeel aan deze opstelling. Een wethouder die er zeker van is dat hem niets gevraagd zal worden kan rustig elders verpozen, thuis blijven of nog iets anders doen. Hij zal niet gemist worden.

De ambtenaren buigen zich over de tekst van een voorstel.

Handopsteken

Iedere burgemeester neemt nieuwe gewoonten mee de raad in. Wim Kozijn was een krachtige hameraar. Soms forceerde hij met de hamerslag zelfs een besluit. Don Bijl hield niet van de hamer. Hij zocht consensus en bekrachtigde mondeling raadsbesluiten. Karen Heerschop ging weer flink hameren en bracht haar Hilversumse achtergrond mee de Wijdemeerse raad in. Zij wilde de dorpspolitiek tot een einde brengen. Martijn Smit leidt de vergadering krachtig en efficient. Hij hamert, maar hij vat uitvoerige vragen kort en kernachtig samen. Als een raadslid zich verliest in te lange monologen, dan grijpt hij direct in.

Nieuw is dat burgemeester Martijn Smit bij een stemming vraagt om handopsteken. Wie is voor? Hand opsteken. Wie is tegen? Een variant op de twee stemmingen die we in Wijdemeren al kenden. We kenden al de hoofdelijke stemming, waarbij ieder raadslid zijn "voor" of "tegen" uitspreekt. Ook kenden we al de variant waarbij de voorzitter rond kijkt en concludeert dat de raad instemt of niet.