ingezonden brief

De keerzijde van de medaille

De WWK is een instituut geworden waarop vertrouwd en gerekend wordt. Snelheid is, naast integriteit en objectiviteit, haar handelsmerk geworden. Net als de eigen, ongecensureerde, inbreng van lezers. Maar dat alles heeft een schaduwzijde.

In de loop der jaren is het aantal lezers, dat reageert op artikelen in de WWK of gebeurtenissen in Wijdemeren, explosief toegenomen. Kon dat over de kwaliteit van die reacties ook maar gezegd worden. Het eerste is een positieve ontwikkeling, want dat is immers het bewijs dat je als medium serieus wordt genomen, maar het laatste baart mij grote zorgen.

Steeds vaker wordt de WWK als een soort forum gezien. Men reageert ergens op, een ander daar weer op, men weer daarop, enz. enz. Ook neemt het ongeduld zienderogen toe. Als een reactie of een verslag niet binnen enkele uren op de webkrant staat is Leiden in last. En als een bepaalde zinsnede of tendens in een verslag van de webkrantredacteur iemand niet aanstaat laat men hem dat in ongezouten bewoordingen weten, zonder dat dat naar buiten komt. Of de redacteur die tekst maar even wil aanpassen... Ook de vanzelfsprekendheid waarmee wordt aangenomen, dat een artikel wordt geplaatst, het liefst nog gisteren ook. Te lang zegt u? Nou, dan past de redacteur dat maar aan of plaatst het toch maar.

U begrijpt, zo kan ik nog wel even doorgaan, want ik heb het nog niet eens over onleesbare, warrige, soms grove teksten gehad. Of  over mensen die de webkrant gebruiken om hun stokpaardjes te berijden. De prijs van het succes? Zeker, maar ook een volslagen gebrek aan  besef voor de inspanningen die Rik Jungmann als enige redacteur daar dag in dag uit voor verricht. Een uit de hand gelopen hobby, jawel, die voor velen een verwachtingspatroon heeft gecreëerd waaraan hij heel vaak wel, maar soms ook niet, kan beantwoorden. Bepaald niet iedereen beseft bijvoorbeeld hoeveel 1 ingezonden artikel plaatsen kost: 20 minuten gemiddeld. En dan hebben we het nog niet eens over de artikelen die hij zelf schrijft en de foto´s die daarvoor uitgezocht en bewerkt moeten worden (twee tot drie uur zijn zo om), laat staan over het bijwonen van vergaderingen of evenementen. En misschien heeft Rik ook nog wel een privéleven naast de webkrant, het zou toch zomaar kunnen...

Samenvattend doe ik hierbij een beroep op diegenen die de schoen past om het bovenstaande ter harte te nemen. En voor diegenen die dat niet lukt moet er dan maar een soort van mallotenfilter worden ingebouwd. Want u heeft een serieuze, objectieve en integere webkrant, en dat moeten we vooral zo houden.