ingezonden bericht 
              
            Zwijgen  
                            Als je het zelf niet doet, dan moet een ander het maar  doen. Je hand in eigen boezem steken valt niet mee, maar is wel zo eerlijk als  het er op aan komt. Als je ten minste van mening bent, dat je je publiek zo  objectief mogelijk behoort voor te lichten. En dat is niet altijd het geval. 
               CDA, PvdA en VVD hebben hun verkiezingsprogramma  bekendgemaakt, en zoals gebruikelijk een perspectief geschetst vol goede  voornemens, aantrekkelijke beloftes en fantastische vooruitzichten.  
              En daar  wringt de schoen. Want zij zijn toch samen met het familiebedrijf GroenLinks de  ondersteunende coalitie partijen, die met een gezamenlijke krachtsinspanning  Wijdemeren in de vernieling hebben geholpen en er bestuurlijk een puinhoop van  hebben gemaakt? Daar is iedereen het toch over eens. 
               Neem om te beginnen het CDA. Een fractie voorzitter, die  een paar keer zijn verkeerde beschuldigingen moest terugnemen, een wethouder  die op mysterieuze wijze verdween en geheel aan de kant geschoven lijkt, een  gedeputeerde die de Horstermeer bewoners laat barsten, en prominente CDA-ers  die harde kritiek uiten.  
               Neem vervolgens de PvdA die een zwakke wethouder zag  stuntelen met hangplekken en voetbalkooien waarvan de bewoners van het Oppad in  Loosdrecht nog een nare smaak in hun mond hebben. En dan die raadsleden die  regelmatig onnavolgbare wartaal uitsloegen. 
               Neem dan de VVD. We zijn die eigenaardige wethouder nog  lang niet vergeten, die Wijdemeren op de rand van het faillissement bracht en  de voetbalclub ’s-Graveland tot waanzin dreef. En een raadslid dat de fractie  verliet, vanwege dictatoriale richtlijnen ligt ook nog vers in het geheugen. 
               GroenLinks ten slotte werd door het vertrek van het enige  echte GroenLinks raadslid teruggeworpen in de huiskamer. 
               Genoeg? Nee, lang niet genoeg. Van het collegeprogramma  is niets terecht gekomen, de belastingen zijn sterk gestegen, de tekorten  eveneens. De Loosdrechtse bibliotheek dreigt te verdwijnen, het Loosdrechtse  dorpscentrum kampt nu al met verliezen. De lokale omroep is opgeheven.  Verenigingen kunnen door het korten op subsidies nauwelijks meer het hoofd  boven water houden. De Dobber in Kortenhoef staat op de verkooplijst. Het  verdwijnen van de sociale dienst is ternauwernood voorkomen. Het drama van  Eikenrode niet tot een goed einde gebracht. Nu genoeg? Voorlopig wel, al is de  opsomming niet volledig.  
              En hiervan, beste kiezers van 3 maart a.s., valt in  het geheel niets te lezen in de politieke blaaskakerij, waarmee je elke vier  jaar te maken krijgt. In het kantoor van de voormalige soepfabriek hebben ze  alles dus aardig in de soep laten lopen. Herinneren betekent keuzes doen, zegt een toepasselijk  spreekwoord.  
              Ik heb u daarbij een beetje willen helpen. 
              Putter |