ingezonden bericht
Groen
GroenLinks is bezig zich op te hangen aan de bomen van het Noordereinde in 's-Graveland. De voorbereidingen zijn in volle gang.
De fractievoorzitter die een amendement indient en dat niet mag doen onder de vlag van zijn partij, maar zijn eigen naam moet gebruiken effent de weg. Een coalitiepartij, laat me niet lachen. Als de zelfmoordpoging lukt, zal ik er in ieder geval geen traan om laten. Rust zacht. Trouwens, uit de GroenLinkse Korverstal is wel een zeer oude koe ontsnapt. De Westelijke randweg dwars door de 's-Gravelandse buitenplaatsen staat ineens weer op de agenda en dat net in de week dat ook de tunnel onder het Naardermeer opnieuw de krant haalde. Hilbrand, de visionair van GroenWijdemeren pleit na lange jaren ineens weer voor die gruwelijke nietsontziende aanslag op een voor Nederland zeldzame, ja zelfs unieke landschappelijke situatie. Waarvan trouwens ook het dorp 's-Graveland onderdeel uitmaakt, dat niet voor niets als Beschermd Dorpgezicht geregistreerd staat.
En op dat beschermd dorpsgezicht werd, naar aanleiding van een voorstel het Noordereinde voor een gedeelte te gaan vernieuwen, weer eens - overigens tevergeefs - een beroep gedaan. Want ja, hoe beschermd is beschermd? Daarbij mag je met reden vraagtekens zetten, want in de praktijk heeft morrelen aan de beschermde waarden nogal eens succes. Hogere belangen gaan voor heet dat dan.
Ik weet nog hoe we ons ingespannen hebben om 's-Graveland aan dat beschermde dorpsgezicht te helpen, omdat we, wethouder en later burgemeester Van de Walle en ik, die status van groot belang achtten. Ook toen al bleek de Haagse bureaucratie een welhaast onneembaar bastion. Tot ik op een verjaardagsfeestje bij Jan Nagel aan de Sterrenlaan in Hilversum staatssecretaris Wim Meijer tegenkwam, die onmiddellijk zijn hulp aanbood. Toen stond er de volgende morgen al een hoge ambtenaar op de stoep van het 's-Gravelandse gemeentehuis om de touwtjes in handen te nemen en kreeg ons project de nodige versnelling.
Het beschermde dorpsgezicht heeft de toename van het verkeer niet kunnen tegenhouden. Desondanks is aantasting van dit bijzondere gebied tot nu toe redelijk voorkomen. En dat moet zo blijven, ondanks de Hilbrands van deze wereld.
Overigens zou je zo denken dat de verkeersafwikkeling over vier wegen langs de 's-Gravelandse vaart toch beter en logischer te regelen zou zijn.
Daarvoor is wel een gemeenteraad nodig die niet terugschrikt voor ingrijpende plannen.
Maar daarvan is in verleden en heden nog nooit iets gebleken.
Putter |