ingezonden brief

De Leeuwenlaan natuur?

Mooi niet...  De laan is zonder meer een erg mooie laan en je kunt alle vraagtekens zetten bij nut en noodzaak van kappen van een deel van de bomenrijen, maar stellen dat dit natuur is is ver bezijden de waarheid. Maar je, geschiedenis is voor velen een onbekende grootheid en niet geplaagd door enige kennis of begrip wordt maar wat beweerd.

Natuur was het misschien nog eind 1500. Ruige bossen met open plekken op de rand van het hoge gooi en lage veengebied van Kortenhoef en Ankeveen. 's-Graveland bestond nog niet. Rond 1620 kregen Amsrterdamse hoge heren hier de rechten om zand af te graven en kregen ook de verplichting om deze gronden in cultuur te brengen en er in ieder geval twee boerenhuysen per kavel op te zetten. Deze boerderijen zijn in de loop der jaren vervangen door statige huizen, een enkele boerderij achterop staat er nog (Stofbergen). De ontginningen werden omgezet naar parkbossen in het begin van de 19e eeuw in de Engelse landschapsstijl. En de restanten van deze TUINaanleg herkennen we nu nog in de buitenplaatsen van 's-Graveland. Het lijkt wel natuur maar het is volledig aangelegd en zelfs meerdere keren in haar bestaan. Zo ook de Leeuwenlaan die ooit een zandpad was naar Kortenhoef. In de stijl van de tuinen heeft dit pad de status van laan gekregen door een laanbeplanting. Maar ja.. de vooruitgang eist zijn tol, de weg wordt bestraat. Niet best voor de bomen. Er wordt een paardentram aangelegd.. aanslag op de bomen, er wordt nieuwe bestarting aangelgd.. er wordt asfalt gelegd, er wordt een fietspad aan de ene kant en jaren later ook aan de andere kant gelegd... Dat die bomen nog leven is een wonder. En zeker niet alle bomen overleefden het en dus is de loop der jaren steeds gerooid en opnieuw geplant wat tot gevolg had dat er een allegaartje aan leeftijden en soorten is ontstaan.

Tja, natuurlijk is het nooit geweest en een laan is het ook al lang niet meer, maar het ziet er best aardig uit. De natuur weet er weer aardig vat op te krijgen lijkt het wel, maar niets is minder waar. Het is en blijft een aangelegde tuin en als je dat in historisch perspectief ziet dan kun je besluiten om een rommeltje te verwijderen en weer een strakke laan planten wat ongetwijfeld binnen 20 jaar weer een prachtige arcade oplevert. Maar in de eerste jaren wat armoedig aandoet. Dat klopt. Maar je mag ook wel eens vooruit kijken als je iets aanpakt in plaats van je eigenbelang voorop stellen zoals nu algemeen is in onze maatschappij. Nu de laan opknappen en onze (klein)kinderen kunnen dan genieten van een onderhouden tuinlandschap die ook dan weer op natuur lijkt zoals ooit de aanleg bedoeld was.

En om eens te klijken hoe snel het nu gaat met die bomen, ga dan eens kijken naar de weg naar de Lage Vuursche. Daar was 20 jaar geleden ook zoveel om te doen omdat daar nog oudere beuken gekapt zijn. De toen geplantte beuken hadden dezelfde omvang van de lindes bij ons en een linde groeit veel harder! En het is daar weer een prachtige en gesloten laan!

En wat betreft Natuurmonumenten... daar werken tegenwoordig mensen die naast natuurbescherming ook nog oog hebben voor CULTUURbescherming en dat is een tamelijk zeldzame combinatie.

Martin Stevens
Kortenhoef