ingezonden bericht

Opletten

Ik heb altijd beweerd dat je een bestuurder nooit op zijn woord moet geloven. 't Is me niet altijd in dank afgenomen maar ik heb meer gelijk gekregen dan me soms lief was. Niets ten nadele van bestuurders in het algemeen, maar het is verstandig om kritisch te zijn en als het even kan te controleren wat je wordt voorgeschoteld. Ik zal daar een pakkend voorbeeld van geven.

In de laatste vergadering van de gemeenteraad stelde Dorpsbelangen raadslid Ria Hennis voor om, met een nieuw bestemmingsplan voor 's-Graveland in het vooruitzicht, een zogenaamd voorbereidingsbesluit te nemen. Zo'n besluit is handig omdat het de zaak bevriest zodat de gemeenteraad in alle rust kan overwegen wat wel of niet in het nieuwe plan moet worden vastgelegd. Zowel in de oude als de nieuwe wet op de ruimtelijke ordening - er is namelijk 1 juli een nieuwe wet van kracht geworden - staat die bevoegdheid van de gemeenteraad omschreven.

Kennelijk voelde de burgemeester niet voor zo'n voorbereidingsbesluit want hij wees het verzoek van de hand door te stellen dat de tijd nog niet rijp was. Pas als het bestemmingsplan een eindje op weg was zou zo'n besluit genomen kunnen worden. "Anders word je bij de rechter onderuitgehaald," gaf hij als verklaring. Aanleiding van Ria's verzoek was de situatie op het landgoed van Dick 't Hoen, die goed klem zit in een voor hem pijnlijke klucht met buurman Six en een angsthazerige gemeente in de hoofdrol. Met een voorbereidingsbesluit zou er rust in de tent komen en zou er nog eens goed kunnen worden nagedacht over de door Dick 't Hoen voorgestane veranderingen.

Dat antwoord van de burgemeester slaat nergens op. Ter plaatse verzonnen? Dat dacht ik al toen ik hem via de radio zijn mening hoorde verkondigen. "Zo stuur je een raadslid het bos in", was mijn eerste opwelling, maar bij een eerste opwelling moet je het nooit laten. Dus belde ik de volgende morgen met het ministerie van ruimtelijke ordening, die mijn kennis van zaken bevestigde. Onzin dus, een voorbereidingsbesluit kan de gemeenteraad te allen tijde nemen, daar zal geen rechter zijn handen aan branden.

Ik vind dit een pakkend voorbeeld. Maar ja, in relatie tot de stapel leugens die de wethouders in de voetbalclub kleedruimte affaire rondstrooien zou je bijna je alertheid kwijtraken.

Bestuurders moet je nooit op hun woord geloven

Hang hem als spreuk boven je bed.

Putter