ingezonden bericht

De bomen

Wat is er toch aan de hand in Wijdemeren, dat zijn vernietigings-wapens inzet tegen de bomen waar dan ook, bij voorkeur tegen de onschuldige oudjes, die jaren en jaren de gemeente hebben gediend. In de zomer als hun bladerdak beschermde tegen het felle zonlicht, in de winter als de vogels des velds in de holte van hun stammen onderdak vonden, in de lente als er een nieuw levensjaar aanbrak en in de herfst als de straten en pleinen met goud en rood. werden ingekleurd.

De 's-Gravelandse weg, Het Noordereinde, en nu weer de Hinderdam in Nederhorst den Berg. Nietsontziend zingen de zagen en bijten de bijlen aangestuurd door gemeenteambtenaren, die onverdroten hun woestijnvisie in praktijk brengen. Buiten gewoon kwalijk is natuurlijk de aanslag op de Hinderdam, die zijn charme in niet geringe mate dankte aan die prachtige reeks schilderachtige wilgen. Oude bomen dienen niet alleen voor stoffering, ze hebben in de ecologische samenhang der dingen een niet te onderschatten functie. Er leeft van alles op en in en onder maar ja, daar moet je dan wel de waarde van inzien. Gemeenten hebben over het algemeen weinig op met de lyriek van de natuur en de Hinderdam is daar een schrijnend voorbeeld van. Bovendien was het helemaal niet nodig om zo woest te keer te gaan en ook het ontbreken van een kapvergunning, waartegen men had kunnen protesteren, is uiterst dubieus.

Zullen de bomen wraak nemen? Zal er een moment komen dat ze het niet langer pikken.

Cabaretier Jelle de Vries voorspelde het al jaren geleden.

Owee, owee, de bomen, de bomen, de bomen
hebben zich voorgenomen iets terug te doen.
Ze staan niet meer te dromen, de bomen, de bomen
Ze maken onze buitenwereld vlug weer groen.
Je ziet ze bijna groeien, ze laten zich niet snoeien,
Ze verfoeien deze mensenplaag.
Zeg, let es op de bomen; ze komen, ze komen
En let ook es op de Haag-vandaag

Een vrouw die met haar wagen, haar wagen, haar wagen
gezellig voor een boodschap naar de stad wil gaan,
staat steen en been te klagen, want sinds een paar dagen
ziet zij voor d'r garage een terreurwilg staan.
Tenslotte gaat ze lopen, om spulletjes te kopen,
Maar, o hemel, bij de supermart
Heeft een dozijntje dennen, gewoon om te jennen,
De toegang tot de deur verspard.

Als die bomen revolutie ooit begint, dan gebeurt dat in Wijdemeren.

Geen twijfel mogelijk!

Putter