ingezonden brief

Come back?

Vorige week beschreef ik mijn teleurstelling over het verdwijnen van ex-VVD voorzitter en briefschrijver Robby Israël in deze webkrant, vooral omdat zijn brieven vaak zo helder en onmiskenbaar van niveau waren. Een verlies vond ik het.

Maar zie, hij leeft en reageerde prompt en was daarmee even terug in het circuit van scribenten , die de Wijdemeerse Webkrant zo'n extra dimensie geven. Ik maakte uit zijn brief op dat hij nogal genuanceerd denkt over de lokale politiek, de gemeenteraad in het algemeen en zijn eigen succes als VVD voorzitter in het bijzonder. Hij repte in dat verband over belangenverstrengeling, promotie van eigen glorie, en het ultieme doel van de herverkiezing, die in de raad een rol van betekenis zouden spelen. Dat zijn van een voormalig VVD voorzitter interessante opmerkingen, die hij helaas niet onderbouwt. Ik ga ervan uit dat hij die onderbouwing kan leveren, maar dat hij het, in het kader van de gehele brief, niet relevant vond. U voelt hem al aankomen; ik nodig hem bij deze uit zijn verhaal voort te zetten en zijn rol als commentator weer op te nemen.

CDA voorzitter Cor Koster reageerde op de brief van Robby Israël. Hij was het niet met hem eens. En hij kwam met een opvallende stelling. Cor Koster zegt: de gemeenteraad is een afspiegeling van de maatschappij, dus zitten d'r ook een paar luie, minder slimme en minder gemotiveerde mensen in. Dat moet je maar voor lief nemen.

Maar zo is het natuurlijk niet. De gemeenteraad is absoluut geen afspiegeling van de maatschappij. De leden van de raad worden geselecteerd door een handjevol personen, namelijk door de actieve leden van de politieke partijen. En dat is voor Wijdemeren naar schatting 1 procent van de bevolking. Vervolgens mogen wij, gewone burgers, daar bij de verkiezingen een keuze uit maken. Van afspiegeling is geen sprake. Onze keuze is beperkt. Er blijft voor ons niets anders over dan vertrouwen te hebben in de mensenkennis van de lijstenmakers. En daarom overvragen wij niet als wij actieve, slimme, zeer gemotiveerde raadsleden verwachten.

Hoe Cor Koster destijds zijn raadsleden heeft uitgekozen weten wij niet. Welke criteria hij heeft gehanteerd weten wij ook niet. Maar dat hij zo opvallend pleit voor luie, domme, inzetgebrekkige raadleden geeft te denken. Misschien dat Robby Israël daar ook zijn licht eens over wil laten schijnen.

't Kan leuk worden.

Putter