ingezonden brief

De gemeenteraad: een afspiegeling

Het is leuk dat Robby Israel in deze kolommen terugkeert. Maar dat betekent ook meteen dat hij anderen de gelegenheid geeft op zijn woorden te reageren. En mijn reactie op zijn stukje is niet zonder meer positief.

Onze gemeenteraad is tot op zekere hoogte een afspiegeling van de maatschappij, ook al is de raad waarschijnlijk niet geheel representatief. Toch gelden ook voor de raad bepaalde statistische wetten. Dat betekent dat een deel van de raad minder slim is dan gemiddeld, minder inzet vertoont, nauwelijks gevoel voor humor heeft. Sommige mensen zijn wat luier dan gemiddeld, wat minder kritisch. Hun voorbereiding laat soms wat te wensen over. Dat is allemaal normaal. Het interessante is dat we enerzijds willen dat de gemeenteraad de bevolking vertegenwoordigt, en dat de raad representatief is voor die bevolking, en anderzijds dat raadsleden zich meer dan normaal inzetten, meer dan normaal intelligent zijn, en er bij alle zaken bovenop zitten. Een onrealistische verwachting, maar genoeg reden om de raad vanaf de zijlijn kritisch te volgen en je op te winden als ze het niet "beter dan gemiddeld" doen.

Wat je echter niet mag doen - en hier gaat Robby Israel in de fout - is suggereren dat er sprake is van belangenverstrengeling. Ik volg de plaatselijke politiek al jaren op de voet, en ik heb ook helemaal nooit de indruk gekregen dat raadsleden vooral uit zijn op eigen glorie en "vanaf de eerste dag na de verkiezingen hun herverkiezing als ultieme politieke doel beschouwen". Zij werken allemaal - niemand uitgezonderd - voor het belang van de burger. Ze doen dat misschien niet altijd even goed of even slim, maar dat heeft óók te maken met welke oplossingen men zelf ziet voor een bepaald probleem.

Het gaat hier in feite om de essentie van de politiek: een probleem heeft altijd meerdere oplossingen; welke je kiest is afhankelijk van het gewicht dat je aan bepaalde factoren toekent. Dat verschilt per persoon en per partij. En als je het politiek niet eens bent met een ander, mag je hem/haar best de mantel uitvegen. Dat mag ook best fel zijn. Een beetje levendigheid in het debat is nooit weg.

Maar het gaat niet aan om raadsleden onethisch gedrag in de schoenen te schuiven.

Cor Koster
Nederhorst den Berg