In de Zijlijn

Valse belofte maakt ook schuld

Co de Kloet (Putter) daagde mij in zijn column van deze week uit om iets te zeggen over de financiële problemen die Wijdemeren heeft. Bij deze.

Met de strekking van zijn column waarin hij het financiële beleid van het huidige college hekelt ben ik het niet eens. De coalitiepartijen, ook de vorige, valt wel veel te verwijten. Ik leg uit waarom ik dat vind.

Tijdens de verkiezingscampagne beloofden de partijen dat de OZB niet meer zou stijgen dan het inflatiepercentage. Kampioen op dat gebied was de VVD wiens woordvoerder, de huidige wethouder van Financiën Wim Lorjé, er jaar na jaar op hamerde dat de gemeente teveel ambtenaren had en taken moest afstoten om de OZB te kunnen laten dalen.

Belofte maakt schuld

Belofte maakt schuld. Dat merkten de coalitiepartijen toen het college op 3 oktober vorig jaar tot de conclusie kwam dat er niets meer afgeslankt en bezuinigd kon worden en dus een OZB verhoging van 11 % voorstelde. Het huis was te klein. Dit kon niet. Het was toch beloofd. Alleen de PvdA hield de rug recht en steunde het college tot aan de begrotingsbehandeling. toen ging ook die partij om. Met open ogen stapten de coalitiepartijen in deze val. Natuurlijk, electoraal konden ze het niet maken om hun belofte meteen al te verbreken. Met gezond verstand hadden ze dat wel gedaan.

Een goed bestuurder laat zich niet teveel leiden door electoraal gewin of verlies. Een goed bestuurder past goed op de winkel, kijkt vooruit en past zijn beleid daarop aan. Als de coalitiepartijen in 2005 en 2006 vooruit hadden gekeken dan hadden ze de problemen gezien die Wijdemeren nu heeft. Vorig jaar besloot de raad dat de OZB niet verhoogd werd, tegen het advies van het college in. De gebakken peren zullen daardoor later flink aangebrand zijn.

Wat ging er mis? De belofte in de campagne, dat de OZB niet zou stijgen, was dom. Goed om kiezers te lokken, maar niet eerlijk. Als het Rijk minder geld geeft en we willen de voorzieningen in Wijdemeren op peil houden, dan moet de OZB omhoog. Zo simpel is het. (Sterker nog, als wij vinden dat het voorzieningenniveau verbeterd moet worden, dan moet de OZB extra stijgen.)

Niemand wist voor de verkiezingen van vorig jaar welke bezuinigingen het rijk zou opleggen. Dan beloven dat de OZB niet zal stijgen is hetzelfde als dat ik u nu beloof dat het morgen mooi weer is. U wordt vast enthousiast als ik u dat beloof. U stemt vast op mij. Maar wat als het gaat regenen? Dan moet ik voor een paraplu zorgen als ik het goed met u voor heb (en u de rekening presenteren).

Ik heb geen partij, behalve DBW een paar jaar geleden (toen Putter moest aftreden), de afgelopen jaren horen pleiten voor grote verlaging van het voorzieningenniveau in Wijdemeren.

In het pak genaaid

Putter stelt dat wij in het "pak genaaid worden". Daar heeft hij gelijk in, maar niet zoals hij het bedoelt. Beloven dat de OZB niet zal stijgen (of zoals Putter ooit deed, beloven dat de OZB 20% zou dalen) is hetzelfde als beloven dat het morgen mooi weer is. Dat klinkt leuk, het trekt kiezers, maar het is niet eerlijk om iets te beloven waarvan je redelijk zeker weet dat je het niet waar kunt maken. Dat moet je dus niet doen. Dat is pas in het pak naaien.

Wil ik graag OZB betalen? Ja, als ik zeker weet dat het geld goed besteed wordt en als het voorzieningenniveau in Wijdemeren goed is. Nee, als ik de indruk heb dat mijn geld verspild wordt aan zinloze zaken, onnutte subsidies, dure inhuur omdat eigen ambtenaren politiek taboe zijn, inkoop van zaken bij bevriende leveranciers tegen te hoge prijzen. Van die dingen dus. De raad moet dus kritisch zijn en blijven als het daarover gaat. Als zij die controle goed uitvoeren, dan betaal ik mijn OZB zonder morren. Over die goede controle en de eigen rol van de raad heb ik soms zo mijn twijfels.

Maar laten we wel zijn. De helft van ons inkomen gaat ruwweg op aan btw, accijnzen, loonbelasting, inkomstenbelasting, wegenbelasting, de decentralisatie van taken zonder geld en de kortingen op de gemeenten en weet ik wat meer. De OZB is maar een heel piepklein onderdeeltje daarvan. Laten we dus maar eens kwaad worden op Den Haag. Dat zet pas zoden aan de dijk.

Don Bijl las overigens zojuist in Vondels Gijsbrecht van Aemstel: "Het hemelse gerecht heeft zich ontfermd over mij en mijn benauwde veste."

Niets aan de hand dus.

Dag Co.

Rik Jungmann