Putter steunt Kozijn 29-5-2006

Wijdemeren, 29 mei 2006

Putter haakt in op de klacht van Oud-burgemeester Wim Kozijn. Hij herhaalt een standpunt dat hij ook in juni 2000 ventileerde.

In juni 2000 liet toenmalig wethouder Co de Kloet van 's-Graveland zich ontvallen dat hij de beide fusiepartners (Loosdrecht en Nederhorst den Berg) "kunstklootzakken" vond. Daarmee gaf hij aan niet veel op te hebben met het kunstbeleid van de beide gemeenten, noch met de kunst in eigendom van die gemeenten. Dat leidde tot een flinke rel. In de raad van 28 juli 2000 kreeg de wethouder zelfs een motie van afkeuring aan de broek als gevolg van zijn uitspraken.

Verlost van een politiek oordeel, geeft de oud-wethouder, als Putter, aan dat hij er nog steeds zo over denkt.

(De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat er anderen in de toenmalige 's-Gravelandse raad waren die de gedeelde kunstverzameldrift van De Kloet en burgemeester Kozijn soms te ver vonden gaan, als er met geld in de begroting geschoven werd om weer een "uiterst exclusief en eenmalig aangeboden" kunstwerk aan te schaffen. Een kwestie van smaak en prioriteiten. En over smaak valt niet te twisten. red.)

Ingezonden Bericht

ACH MENEER KOZIJN ,

Uw hartenkreet is buitengewoon sympathiek maar zal hoogstwaarschijnlijk verzanden in de wollige deken van verordeningen en vooral de poen, die de gemeenteraad maandelijks over u en mij en al onze plaatsgenoten uitspreidt.

We hadden - misschien weet u dat nog - een fraai gemeentehuis willen bouwen aan het Noordereinde in 's-Graveland, een huis waar Wijdemeren trots op zou kunnen zijn, een huis van fraaie architectuur en veel lichte ruimtes, in een omgeving gedomineerd door bomen en bloemen. Daarin zou volop plaats geweest zijn voor het 's-Gravelandse kunstbezit in de ruimste zin van het woord. Maar ja, het liep anders. Aangevoerd door de Loosdrechtse cultuurkannibalen koos de gemeenteraad voor de soepfabriek, dat holle, afgrijselijke betonblok op Hilversums grondgebied.. Loosdrecht triomfeerde! Een lid van Dorpsbelangen Loosdrecht stak de poen in zijn zak. Daar hangt nu de schilderijencollectie als een prachtige vlag op een oerlelijke modderschuit.

Van de cultuurwethouders ter plaatse moet u zich ook niet al te veel voorstellen. U zei het al, angst om de anderen voor het hoofd te stoten, Loosdrecht en Nederhorst den Berg moesten vooral niet met hun neus op de feiten worden gedrukt, dat ze wat de liefde voor kunst en cultuur betreft niet in de schaduw van 's-Graveland konden staan. Duiken naar een paar waardeloze scherven van Loosdrechts porselein die in de bagger van de plassen prima op hun plaats zijn, dat was bij de vorige wethouder zo'n beetje prioriteit nr.1. En de huidige lijkt me ook niet bepaald overlopen van enthousiasme, ondanks haar mooie woorden maar die kosten niks.

JA, MENEER KOZIJN ,

daar zitten we dan. We hadden mooie plannen in 's-Graveland. De kunst stond hoog in ons vaandel. U kocht destijds kunst niet gehinderd door enige zorg omtrent de prijs. Dat geld kwam er wel en gelijk had u. Maar de rekenmeesters van nu zijn boekhouders, van het ergste soort. Ze denken in geld, ze dromen van geld en ze praten van geld. En het mag vooral niks kosten. Daarom zal uw hartenkreet niet veel uithalen. Uw gedrevenheid van toen, uw doorlopende alertheid of er voor uw gemeente nog iets moois te verwerven viel , is onderdeel van een voorbije tijd. De tijd van toen. Andere heren, andere wetten, weet u wel. Historisch erfgoed, waar heeft u het over! In wijde Wijdemeerse kringen heeft men daar nog nooit van gehoord !

Putter