Ingezonden Bericht

Vele reacties op besluit college tot verkoop van “Westerveld”.

Door: Joop Glijn en Clementa v.d.Velden.

Geslaagde expositie

De afgelopen tien dagen was het tijdens de bijzonder geslaagde expositie '40-'45, gehouden in villa “Westerveld”, het voormalige gemeentehuis van 's-Graveland, hartverwarmend te mogen constateren hoeveel bezoekers van deze expositie, de afgelopen week, naast vele complimenten aan het adres van Bruin Wallenburg, ook uiting gaven aan hun teleurstelling dat deze fraaie buitenplaats te koop staat en derhalve voor de gemeenschap verloren gaat. De medewerkers van de Historische Kring schatten dit aantal reacties op ongeveer 80% (!) van de bezoekers. Die bijval gaf ons de bevestiging dat we bepaald niet de enigen zijn die er zo over denken.

Nostalgie

Via de tentoonstelling maakten vele bezoekers kennis van één van de vele mogelijkheden om “Westerveld” binnen de gemeenschap een zinvolle functie te geven en daar haakte men spontaan op in. Opeens ontstond het besef waar we in een eerder artikel al zo voor gepleit hebben. Bij het in bezit houden van “Westerveld” kan de villa tevens blijven functioneren als aantrekkelijke trouwlocatie voor met name de inwoners Ankeveen, Kortenhoef en ‘s-Graveland. Voor de wet kunnen trouwen in het eigen dorp, wie wil dat nou niet? En hoe velen zullen in de loop der jaren bij het passeren van Westerveld niet gedacht en gezegd hebben: “Daar ben ik getrouwd”, of: “Daar zijn wij getrouwd”. Dat staat bij een hele generatie dorpsbewoners voor altijd in het geheugen gegrift. Het is echter niet uitsluitend de villa, maar ook het door fraaie bomen en struiken omringde park dat de afgelopen week en ook vele jaren daarvoor, weer een bijzondere functie vervulde tijdens de jaarlijkse Dodenherdenking op de avond van de 4 e mei. Afgelopen zaterdag zou er op het gazon tevens een Bevrijdingsconcert worden gegeven, maar door slechte weersomstandigheden moest dit concert helaas worden geannuleerd. Ook zullen velen van de lezers nog wel eens terugdenken aan de zeer geslaagde edities van “het Aquacert”, oftewel een concert op het water, uitgevoerd op een fraai gebouwd podium in de vijver, waarbij de bomen tot diep in het park in floodlight waren gezet. Van heinde en verre kwamen duizenden bezoekers op deze unieke concerten af. Kortom, een droomlocatie voor een bijzonder evenement.

4 mei 2005

Andere plek voor 4 mei?

Inmiddels is de zoektocht door het college naar een alternatieve plek voor de jaarlijkse Dodenherdenking in gang gezet, maar nergens, maar dan ook nergens binnen de voormalige gemeentegrenzen van 's-Graveland zal men er zo'n sfeervolle inhoud aan kunnen geven dan juist in het park van Westerveld, wanneer het verkeer langs het Noordereinde tot stilstand komt en slechts de vogels de muzikale klanken en de daarop volgende de pakkende stilte doorbreken. Dat moet toch ook burgemeester Bijl dit jaar zo ervaren hebben bij zijn deelname aan de Dodenherdenking?

Kostendekkend. Waanzin.

We weten het, de bekende argumenten vanuit een financieel/economische invalshoek zal ter verdediging van het collegebesluit ook nu weer uit de kast worden getrokken, alsof er buiten het college en de raad om er niemand is die kan rekenen. Het gaat echter bij “Westerveld” om veel meer dan uitsluitend om geld. Het gaat om een unieke 's-Gravelandse buitenplaats die van bijzondere cultuur/historische waarde is, met daarnaast een rijke bestuurlijke geschiedenis. Maar ook een plaats die vanaf de beginjaren vijftig tot op de dag van vandaag van grote betekenis is geweest voor de lokale gemeenschap. Als de kosten van het behoud van Westerveld op een verantwoorde manier kan worden ingebed in een begroting, zoals tot nu toe is gebeurd, wat is dan het bezwaar? Was “Westerveld” soms ook zo onbetaalbaar toen het nog het bestuurlijke centrum was van de voormalige kleine gemeente 's-Graveland en moeten nu letterlijk alle voorzieningen binnen Wijdemeren persé het predikaat “kostendekkend” opgespeld krijgen? Dat is toch volstrekte waanzin? Bovendien hebben we het college een alternatief plan aangeboden m.b.t. de moderne aanbouw, maar dit college zet heel bewust de hakken in het zand. Er is in onze ogen dan ook maar één conclusie op z'n plaats en dat praat niemand ons uit ons hoofd, namelijk dat het van de hand doen van Westerveld een bestuurlijke dwaling van de eerste orde is en gewoon te gek is voor woorden. Daarom doe we er dan ook nu maar even het zwijgen toe.