Reactie

Geachte redactie,

Ongeveer een maand geleden werd ik als voorzitter van Peuterspeelzaal Olleke Bolleke benaderd door Casper van den Broek, journalist van de Gooi en Eemlander. Hij was benieuwd hoe het nu met de peuterspeelzalen in de gemeente Wijdemeren gaat. Hij was daar met name in geïnteresseerd omdat in zijn eigen woonplaats (in geloof dat het Baarn was) juist heel veel werd geïnvesteerd in het peuterspeelzaalwerk. Zij zagen wel het belang van investeren in voor- en vroegschoolse opvang. Ik antwoordde toen dat het erg slecht ging. We kunnen niet meer voldoen aan alle eisen die aan ons gesteld worden. Ik zie de toekomst voor peuterspeelzalen in Wijdemeren zeer somber in.

Hij vroeg mij vervolgens of ik ook het idee had dat jonge gezinnen niet goed vertegenwoordigd worden in de gemeenteraad van Wijdemeren. Hij sprak over een generatiekloof, een strijd tussen 'ouderen' en jonge gezinnen om de verdeling van de beperkte middelen. Hoewel ik altijd heb gezegd dat het me verbaasd dat de Gemeenteraad van Wijdemeren bepaald geen afspiegeling van de bevolking is (en er inderdaad nauwelijks raadsleden met jonge kinderen zijn), vond ik het toch een beetje te ver gaan te spreken van een strijd. Toch werd ik ook niet echt blij van het bericht dat ons geld (waarmee we peuters op een speelse manier, voorzichtig voorbereiden op deelname aan de samenleving (en dat is hard nodig!) naar het bezoeken van ouderen gaat. Als ik het goed begrijp zitten zij daar lang niet altijd op te wachten. En dan nog de vraag van de verantwoordelijkheid. Als het verzorgen/opvoeden van de peuters een taak is van de ouders. Voelt niemand zich dan verantwoordelijk voor het bezoeken/verzorgen van zijn/haar ouders/buren/vrienden? Is dat dan wel een taak van gemeente? Het is een keuze die wordt gemaakt door gemeenteraadsleden.

Mirjam Arnoldy