ingezonden brief

Zoals aangegeven in de ruimtelijke onderbouwing ligt 's-Graveland op de grens van land en water. Aanvullend; waar twee elementen samenkomen in één gebied kan dit zich onderscheiden door bijzondere (subtiele) kwaliteiten. Eén kenmerk hiervan wordt als schoonheid ervaren en staat als zodanig ook genoemd in het bestemmingsplan. Integriteit en behoedzaamheid ten aanzien van beheer en ontwikkeling van zo'n bijzondere omgeving zou een eerste voorwaarde moeten zijn!
We zien echter de ene na de andere omissie. Veel bewoners herkennen zich niet in wat er gebeurt in hun directe woonomgeving en halen gelaten de schouders op. Wie wordt er nu eigenlijk vertegenwoordigd door betrokken instanties en commissies? Is de 'parel in Gooi en Vecht' inmiddels blijvend aangevreten door het zuur van materialistisch en kortzichtig denken? Wie (van de vertegenwoordigers) draagt nog verantwoordelijkheid, niet als last maar werkelijk uit betrokkenheid?

Bezwaar #1: totstandkoming ontwerp.

 We lezen in de ruimtelijke onderbouwing: "De basis van het onderhavig plan is aangedragen als buurtinitiatief."  Dit betreft misleidende info. Er is in een zeer vroeg stadium contact opgenomen met de woningbouwvereniging met voorstel om input te vergaren vanuit de buurt, echter zonder een reactie.
Wel heeft de woningbouwvereniging zich laten adviseren door Stichting in Oprichting Particuliere Eigenaren van Monumentale Buitenplaatsen (o.i.d., bestaat deze stichting werkelijk?).
De verhouding landgoedeigenaren - overige bewoners in 's-Graveland is circa één op 100. Deze groep van  één dozijn (initiatiefnemer graaf Greve uit Ankeveen meegerekend) vertegenwoordigt ongeveer 1 procent en is daarmee verre van uitsluitend representatief.
Daarbij reist een cruciale vraag; hoe verhoudt dit retro-neoklassieke plan zich tot de bestemming sociale woningbouw/starterswoningen? Gaat het over een sobere toekomst van landheren of betreft het starterswoningen voor toekomstige baronnen?
Volgens de recentelijk gepubliceerde parlementaire enquêtecommissie Woningcorporaties zijn Volkshuisvesters verworden tot "zonnekoningen". We zien hier wel een heel letterlijke uiting daarvan.
De bestemming  is sociale woningbouw, geen aristocratisch paleis.

Bezwaar #2: architectonische kenmerken.

Winston Churstill:  “First we shape our buildings; thereafter they shape us.”
Het gebouw faalt met z'n architectonische verschijning en stijlkernmerken op gebied van cultureel-maatschappelijke waarden waaraan een woningbouwvereniging dient te voldoen. We zien een kopieer-plak-versie van de oranjerie van het verderop gelegen Schaep en Burgh. Een neoklassieke stijl gebaseerd op architectuur uit de ontstaansperiode van de West-Europese cultuur. De conservatieve vormtaal ging samen met de ontwikkeling van het rationeel en materialistisch denken. Uit dezelfde periode stamt de gecentraliseerde macht en het daaruit voortgekomen aristocratisch denken.
Deze epoche is voorbij, de tijdsgeest is definitief omgeslagen. Oude systemen werken niet meer terwijl de verbondenheid van mensen onderling over de hele wereld per dag toeneemt.  Duurzaam bouwen betekent verbinding en betrokkenheid van uit de gemeenschap (versus een rij zonnepanelen). Er staan nieuwe generaties getalenteerde architecten en ontwerpers klaar die dit tot uitdrukking kunnen brengen.
Het gebouw hier gepresenteerd is 1: niet herkenbaar in het kader van z'n functie, 2: niet representatief voor de huidige tijdgeest en 3: het voegt zich niet in het groen en de landschappelijke omgeving.  De dooddoener 'smaken verschillen' kan deze omissie niet verdoezelen.

Bezwaar #3-afwijkingen bestemmingsplan

Recentelijk is met de nodige aandacht een herziend bestemmingsplan 'Kern 's-Graveland en landgoederen' opgesteld. 
Het plan wijkt zowel inhoudelijk als wel op randvoorwaarden af van het bestemmingsplan.
De bestemming staat omschreven als “specifieke vorm van wonen”, eenpersoonshuishoudens. Dat komt niet overeen met driekamerappartementen/tweepersoonshuishoudens. 
Daarnaast wijkt het plan fors af van de voorgeschreven (1) footprint en (2) hoogte, wat een enorme schaalvergroting met zich meebrengt. Ook vallen (3) de bergingen buiten de kaders en (4) is parkeren gesitueerd in wat aangegeven staat als tuin.
Nadrukkelijk omschreven in het bestemmingsplan is het belang van de noord-zuid-as, waaruit 's-graveland feitelijk bestaat. De oriëntatie van alle aanliggende gebouwen is gericht op deze as. Alleen dit plan vertoont een afwijking. Door het samentrekken van de volumes van voormalig Brugchelen tot één massa ontstaat een  megalomaan bouwblok. Het past met z'n buitenproportionele schaal niet op betreffend kavel en is uit nood een slag gedraaid. 
Vanwaar een herziend bestemmingsplan (op kosten van de gemeenschap) als er vervolgens op alle fronten van afgeweken wordt?

Bezwaar #4: groen

In de onderbouwing valt te lezen: "Het ontwerp van de nieuwbouw vertoont een relatie met het naastgelegen landgoed ‘Wolfsbergen’. Het is te beschouwen als één van de bijgebouwen, een Oranjerie." Even verder lezen we: " Aan de zuidzijde vormt een dichte bomengroep de grens met landgoed Wolfsbergen."
Vanwaar een scheiding als de suggestie wordt gewekt dat deze gebouwen een eenheid vormen? Ligt het niet voor de hand om deze 'orangerie' juist bijgebouw te laten zijn zonder grens er tussen (er staat al een muur) en deze dichte bomengroep aan de westzijde (straatkant) te situeren? Op die manier blijven buurtbewoners en passanten enigszins gespaard. Daarnaast wordt zo het zicht op de parallelweg (voor het gebouw) en de parkeerstraat achter de kolos enigszins verzacht.

Bezwaar #5-rapport flora en faunaonderzoek

Het aangedragen rapport betreft een 'quick scan', een oppervlakkige verkenning ten behoeve van ontheffing op vergunningaanvraag flora en fauna- en natuurbeschermingswet.
Behalve twee muissoorten en eekhoorn, genoemd als 'mogelijk aanwezig' worden vossen, reeën, konijnen, marter, das, raaf, bosuil en havik niet genoemd terwijl die ook door buurtbewoners zijn gesignaleerd.
Verder verbleven er in het voormalige gebouw Brugchelen diverse paren van de Ruige dwergvleermuis. Tijdens de sloop en gedurende de nieuwbouw dienen er volgens het flora en faunaonderzoek tijdelijke voorzieningen (in de vorm van vleermuiskasten) aangebracht te worden ter vervanging van de verdwenen parenverblijven van de Ruige dwergvleermuis.
Vier van de acht opgehangen vleermuiskasten zijn echter met boom en al omgezaagd onder toezicht van Natuurmonumenten. Belendende boom, op tekening voorzien van boombescherming, is ook geveld.
Detail; bijna het gehele rapport staat onderschreven met de tekst 'Flora en faunaonderzoek Plan Willaerlaan – Wilgenhof Scherpenzeel', een totaal ander plan elders in het land.
Een en ander lijkt tekenend voor de onachtzaamheid en oppervlakkigheid waarmee de gehele vergunningaanvraag tot stand gekomen is. Is hier enig toezicht/controle op het aangedragen protocol met logboek of betreft het slechts het doorlopen van formaliteiten op kosten van de eindgebruiker/belastingbetaler?

Bezwaar #6-toename verkeersbewegingen.

De in- en uitrit van het kavel betreft een onoverzichtelijk punt, onder andere vanwege geparkeerd staande auto's langs het Noordereinde (bomen kunnen blijven staan!). Naast gevaarlijke situaties met betrekking tot het oversteken van het fietspad zal een significante toename van verkeersbewegingen leiden tot stagnatie in de doorstroom van het verkeer.
Er is vergunning verleend, aangaande Wet geluidshinder, betreft 4 appartementen omdat deze hogere geluidsbelasting ondervinden vanwege het wegverkeerslawaai. Dit betreft een omgekeerde 'oplossing'. Het in- en uitrijden met bijkomende stremmingen heeft juist een toename van geluidsoverlast en luchtverontreiniging tot gevolg, dát dient aangepakt te worden.

Bezwaar #7-Planschade tegenovergelegen panden.

Bovengenoemde punten zullen een negatief effect hebben op de verkoopwaarde van tegenovergelegen panden.

Willem Pothof
Noordereinde
's-Graveland