tekst ingezonden brief Gooi en Eemlander 23 april 2013

Rapport Winsemius is bloemlezing blij mens

Pieter Winsemius heeft zijn rapport over samenwerking in Gooi en Vechtstreek gepresenteerd. Bestuurders in Gooi en Vecht voelen geen urgentie omdat het gebied, of reservaat in de woorden van Winsemius, wordt bewoond door blije mensen die het goed hebben in hun afgeschermde paradijs.

En ja, als bevoorrecht inwoner van onze regio kan hij het weten. Maar de typering is, alhoewel geestig, niet zo sterk. Immers, de bestuurlijke lappendeken in onze regio is niet uniek. Niet voor niets agenderen kabinetten van verschillende signatuur jaar na jaar de noodzaak om hier een einde aan te maken. De urgentie om gezamenlijk op te trekken is er wel degelijk. Maar cynisch genoeg is dat nu juist waarover al die bestuurders het al lang eens zijn.

Denk aan de decentralisaties (jeugd, werk, inkomen), de economische agenda, toerisme, recreatie, natuur, infrastructuur. Beleidsterreinen die vooral effectief zijn door sterk samen op te trekken. Geen raadslid, wethouder of burgemeester die dit afdoet als flauwekul. De vraag is dus niet of er meer samenwerking vereist is. Op welke gebieden? Dat is de hamvraag. En dan pas volgt het tot de verbeelding sprekende: met wie?

Daar hoort in ieder geval het prijsgeven van een beetje autonomie bij. Dat valt niet mee als je niet voor je partner valt. En alhoewel we allemaal blij zijn in Gooi en Vecht hebben wij wel zo onze voorkeuren. Ik pleit dus voor het volgen van de lijn van de inhoud. Het gaat erom met wie je de beste kansen creëert. Op al die lokale beleidsterreinen.

Gemeenten hebben voorlopig nog wel even een straffe financiële wind tegen. Om niet te zeggen storm. Dus dit is niet alleen een wens maar ook gewoonweg noodzaak. Bovendien willen we een optimale dienstverlening voor onze inwoners tegen een redelijke prijs.

Het rapport van Winsemius geeft de urgentie weer maar verzuimt een eenduidige richting neer te leggen. Ook wordt de blauwdruk van fusiedenken weer ten tonele gevoerd. Niet als resultaat van een gemeenschappelijk proces maar als kick-off van een discussie. De klassieke valkuil. In Wijdemeren voert de gemeenteraad een discussie over de mogelijkheid van samenwerking met Weesp en Stichtse Vecht. Regio- en provinciegrens overschrijdend. Misschien ondeugend, maar inhoudelijke oplossingen zijn mogelijk buiten het reservaat te vinden. De raad zal het zeggen!

Martijn Smit,
burgemeester Wijdemeren