Zorghotel  Residentie Jagtlust werd gisteren geopend. Het is een kleinschalig zorghotel waar zo’n  twaalf mensen kunnen verblijven. 
            Door: Karin van Hoorn 
              
            Het hijsen van de vlag ter  gelegenheid van de officiële opening van Zorghotel Residentie Jagtlust, aan de  Leeuwenlaan in ’s-Graveland, gaat niet zonder problemen. Met z’n drieën hangen  ze aan de touwen: burgemeester Heerschop, regiodirecteur Natuurmonumenten  Provoost en eregast Specken. De vlag wil niet omhoog. 
              Het doet er niet toe. Even later wappert ie toch vrolijk  in de nauwelijks merkbare wind. 
            Zorghotel Jagtlust geopend 
            Zorghotel  Residentie Jagtlust is geopend. Het is een kleinschalig zorghotel waar zo’n  twaalf mensen kunnen wonen, verblijven of revalideren. Zó wil je graag  revalideren. Of een weekendje uit-zijn. Of wonen, als je zorg nodig hebt. Er is  dag en nacht zorg, er is een geweldige keuken, de kamers zijn haast te mooi om  waar te zijn en dan is er ook nog een historische omgeving.  
            In zijn  openingstoespraak haalt directeur Peter Holst de geschiedenis van het pand aan  vanaf het moment dat het gebouwd werd in de achttiende eeuw, dat Cornelisz  Tromp er een soort van herberg van maakte, dat de familie Six er anderhalve  eeuw heeft gewoond, gevolgd door de familie Ebbinge en dat het pand in 2006  door Natuurmonumenten gekocht werd. 
              
            Droom werd waarheid 
             Holst,  directeur van zijn eigen thuiszorgorganisatie, hoorde dat het pand leegstond en  wist meteen dat dit DE mogelijkheid  was zijn droom waar te maken. Gesprekken volgden met de Gemeente Wijdemeren,  met Natuurmonumenten en zo blijkt maar weer dat als je een goed plan hebt,  enorm veel doorzettingsvermogen, geduld en vertrouwen, je alles kunt bereiken. 
              Als goed  leider zet Holst zijn medewerkers in het algemeen en een paar in het bijzonder  ook even in het zonnetje. 
            Burgemeester  Heerschop straalt duidelijk trots uit dat dit zorghotel in haar gemeente staat. 
              Ze opent  haar toespraakje met een anekdote: hoe het “straatje van Vermeer” in het Rijksmuseum  terecht kwam. Het was nl. volgens haar informatie in het bezit van Jonkheer Six  en hing dus aan een van de muren van Jagtlust. “Ik vind dat het weer terugmoet  naar waar het ooit hing”, zegt de burgemeester met een knipoog. 
              Voorlopig  is dat niet mogelijk en daarom biedt ze directeur Holst een kopie aan van het  straatje. 
            Schakel in de ketting 
            Dan is het  de beurt aan regiodirecteur Provoost. Ook hij is blij met het behoud van  Jagtlust en nog wel op zo’n manier. Natuurmonumenten wilde deze buitenplaats  graag houden als schakel in de ketting van buitenplaatsen die ’t Gooi zo  belangrijk, zo groen, maken.“Het pand  kopen was één ding”, zegt hij, “het exploiteren is een tweede. We wilden er een  woonfunctie aangeven, maar zoiets is in deze tijd onbetaalbaar. Dan toch maar  een kantoor." 
             En toen  kwam daar de heer Holst met een plan waardoor er wel ’s avonds licht kan  branden in dit pand. We hebben dat plan omarmd. Iedereen werkte ook mee. De  samenwerking tussen Natuurmonumenten, Gemeente Wijdemeren en de Thuiszorgorganisatie  van Peter Holst is nu met recht zeer goed te noemen”. 
          Na de  officiële toespraken wandelt het gezelschap naar de tuin aan de zuidwestkant  van het huis. Daar wordt de vlag gehesen, met enige moeite. Volmaaktheid bestaat alleen als er onvolmaaktheid is. De  vrolijkheid blijft. Het zorghotel ook. 
          Over Jagtlust: 
          24042005 Duurste huis in NL 
            24112008 Nat.Monumenten koopt   Jagtlust   
            13042008 Open dag   Jagtlust 
           |