WIJDEMEERSE WEBKRANT
.
Koolmonoxidegevaar
Kortenhoef, vr 12 januari 2018 Afdrukken RSS feed van de WWK. Volg de WWK op Twitter Mail a Friend

X beleefde een angstig avontuur in haar nieuwe woning in Kortenhoef. X ontsnapte ternauwernood aan koolmonoxide.

X is een geboren en getogen Kortenhoefse. Nadat zij eerst in Hilversum en toen in IJburg woonde was zij blij om weer een huis in Kortenhoef te kunnen huren. Een klein appartement dat zij huurt van woningbouwvereniging Gooi en Omstreken. Op woensdag 3 januari was de grote dag van de verhuizing. Samen met een vriend en een vriendin die haar hielpen, verkaste zij van IJburg naar haar nieuwe huis.

Bij binnenkomst in het huis rook zij een rare geur, een beetje gasachtig. De gasketel, die in de slaapkamer in een kast hing maakte rare geluiden die na enige tijd ophielden. De onbestemde geur bleef.

Ziek en in de war

Nadat zij een uur in de slaapkamer aan de gang was geweest werd zij niet goed. Ze raakte in de war en moest naar buiten voor frisse lucht om bij te komen. Ze belde aan het begin van de avond een telefoonnummer dat opgeplakt zat in de meterkast met de tekst . “Als u een gaslucht ruikt bel dan Continuon.” Er kwam een monteur die ging meten. Er was niets mis volgens hem. “Doe de gaskraan dicht en het raam open.” De geur bleef, dus nog een keer gebeld. Er kwam weer een monteur. Die mat wel een beetje koolmonoxide, maar heel weinig. “Geen probleem was de conclusie.”

Twee monteurs en de brandweer

Intussen ging het inrichten van de nieuwe woning door. X werd weer beroerd, de vrienden ook, maar minder, omdat die in de huiskamer aan de gang waren. De ambulance werd voor X gebeld, die zieker en zieker werd. Omdat koolmonoxide een “calamiteit” is kwam niet de ambulance, maar de brandweer met acht man sterk. Die gingen meten en vonden ook niets. De boodschap was: “Je kan hier rustig slapen.”

Geen vertrouwen

X en haar vrienden vertrouwden het niet. Zij durfden niet te blijven slapen, dus vertrokken zij met de twee konijnen van X naar een logeeradres in Den Haag. Onderweg werd X zo beroerd dat er bij de Eerste Hulp in een ziekenhuis in Den Haag werd gestopt. Daar werd nog enige koolmonoxide in haar bloed aangetroffen. Zij kreeg twee uur zuurstof die haar direct enige verlichting gaf.

Ontsnapt aan koolmonoxide

Donderdag belde X vanuit Den Haag Bonarius, het bedrijf dat de ketel voor de woningbouwvereniging onderhoudt. Bonarius wilde direct in actie komen omdat koolmonoxide een calamiteit is. Zij stelden voor om de brandweer de deur te laten forceren om binnen te komen. X kon dat tegenhouden door naar Kortenhoef te komen en ze ’s middags naar binnen te laten. Zo gebeurde het ook. Bonarius ging weer meten en vond een te hoge waarde koolmonoxide.
Blijven slapen de vorige avond was waarschijnlijk fataal afgelopen voor X, haar vrienden en haar konijnen, was de conclusie. De gaskraan ging definitief dicht en X keeg van Bonarius enkele elektrische kachels om de woning op temperatuur te houden.

Andere ketel? Volgende week.

Vrijdag belde X Woningbouwvereniging Gooi en Omstreken. Die reageerde vrij laconiek. Koolmonoxide? Oh. Een andere ketel? Nee, dat zal toch echt pas in de volgende week kunnen.
Y, een goede vriendin van X, belde ook heel boos de Woningbouwvereniging op. Wat ze ook aanvoerden, een nieuwe ketel zou pas na het weekend geplaatst kunnen worden.

Hulp van de gemeente

Omdat X nieuw in Wijdemeren was komen wonen, moest zij die vrijdag ook bij Sociale Zaken van Wijdemeren zijn. Daar vertelde zij het hele verhaal aan Zara Bagdasarova van de afdeling SZ. Die hielp haar fantastisch. Ze belde met de Woningbouwvereniging en zette druk op de ketel (aardige woordspeling in dit verband) om nog voor het weekend voor een nieuwe ketel te zorgen. Dat lukte. Zaterdag installeerde Bonarius een nieuwe ketel in het huis van X.

Rillingen over de rug

Toen X ons haar verhaal vertelde kon zij nog niet zonder emotie spreken over de gebeurtenissen. De rillingen lopen haar over de rug als zij bedenkt dat het haar eigen gevoel was dat haar er van weerhield om samen met haar vrienden in dat huis te gaan slapen en daar mogelijk door de koolmonoxide overvallen te zijn. Haar vertrouwen in het huis heeft een forse knauw opgelopen. In iedere kamer heeft zijn een brandmelder en een koolmonoxidemelder geplaatst. Slapen doet zij in de huiskamer. Better safe than sorry. Van het inrichten van het huis is door al die toestanden nog niets terechtgekomen.

Dank Bonarius en Wijdemeren

De warme douche van X gaat naar Zara Bagdasarova van Sociale Zaken Wijdemeren en de firma Bonarius, omdat die haar zo goed hielpen. De boodschap in dit verhaal is: “koop een goede koolmonoxidemelder en laat uw ketel ieder jaar onderhouden”. Vertrouwt u het niet, neem geen enkel risico, koolmonoxide is een sluipmoordenaar.

bron
WWK
foto
---
auteur
Rik Jungmann
editor
Rik Jungmann
verder
terug
home
reageer
zoek
nieuwsbrief