ingezonden bericht  
               
            Lijst 2, DorpsBelangen  
            Het kwam  hard aan, maar achteraf viel het toch nog mee. Vier zetels, niet echt slecht,  maar vanuit een absolute meerderheid in de gemeenteraad, een domper van  jewelste. Het had zoveel erger kunnen zijn, want de weerzin tegen bloembakken  en revindicatie rees de pan uit, terwijl de wethouders met  politieke oogkleppen voor in hun zelf  veroorzaakte onheil bleven geloven. 
             En toen, daar overheen nog, de coup van Gert en Alette. Er bleven twee zetels  over, de pure lokale kracht  werd voortaan gedeeld en het leek wel of dat de  fractie in de gemeenteraad verlamde. Er brak een periode aan van weinig  vechtlust, van meedeinen in de debatten en we vroegen ons af waar die  gezapigheid vandaan kwam. Dorpsbelangen speelde geen opvallende rol meer en tot  begrip daarvan moet worden gezegd dat je met twee zetels ook niet zoveel te  vertellen hebt.  
            Een plaats in het college van B. en W. leek al helemaal verre  toekomstmuziek.  
              En toen gebeurde er iets onverwachts. CDA en VVD, college partners, kregen  onmin. De zaak escaleerde. Het CDA blies het college op en zocht een nieuwe  bondgenoot. Dat werd DorpsBelangen, dat inmiddels een nieuw politiek talent  naar voren had geschoven. En de vaste DorpsBelangenovertuiging, dat Wijdemeren zelfstandig  moet blijven, in het collegeprogramma inbracht. Dat was een mooie tegenhanger  voor de PvdA, die toen al maandenlang een graag gewilde fusie met Hilversum van  de daken schreeuwde. 
             De tegenstellingen vonden elkaar en, als je een beetje  uitkijkt kan het lang goed gaan. En het  ging goed, tot het einde.  
             Van de vele mogelijkheden kiest Dorpsbelangen als verkiezingsslogan voor  zelfstandigheid van Wijdemeren. Hoe het uiteindelijk zal gaan, zullen we moeten  afwachten. 
             Dat is gwoonweg niet te voorspellen. 
             Putter  
           |