ingezonden bericht
Lijst 2, DorpsBelangen
Het kwam hard aan, maar achteraf viel het toch nog mee. Vier zetels, niet echt slecht, maar vanuit een absolute meerderheid in de gemeenteraad, een domper van jewelste. Het had zoveel erger kunnen zijn, want de weerzin tegen bloembakken en revindicatie rees de pan uit, terwijl de wethouders met politieke oogkleppen voor in hun zelf veroorzaakte onheil bleven geloven.
En toen, daar overheen nog, de coup van Gert en Alette. Er bleven twee zetels over, de pure lokale kracht werd voortaan gedeeld en het leek wel of dat de fractie in de gemeenteraad verlamde. Er brak een periode aan van weinig vechtlust, van meedeinen in de debatten en we vroegen ons af waar die gezapigheid vandaan kwam. Dorpsbelangen speelde geen opvallende rol meer en tot begrip daarvan moet worden gezegd dat je met twee zetels ook niet zoveel te vertellen hebt.
Een plaats in het college van B. en W. leek al helemaal verre toekomstmuziek.
En toen gebeurde er iets onverwachts. CDA en VVD, college partners, kregen onmin. De zaak escaleerde. Het CDA blies het college op en zocht een nieuwe bondgenoot. Dat werd DorpsBelangen, dat inmiddels een nieuw politiek talent naar voren had geschoven. En de vaste DorpsBelangenovertuiging, dat Wijdemeren zelfstandig moet blijven, in het collegeprogramma inbracht. Dat was een mooie tegenhanger voor de PvdA, die toen al maandenlang een graag gewilde fusie met Hilversum van de daken schreeuwde.
De tegenstellingen vonden elkaar en, als je een beetje uitkijkt kan het lang goed gaan. En het ging goed, tot het einde.
Van de vele mogelijkheden kiest Dorpsbelangen als verkiezingsslogan voor zelfstandigheid van Wijdemeren. Hoe het uiteindelijk zal gaan, zullen we moeten afwachten.
Dat is gwoonweg niet te voorspellen.
Putter
|