Hoe Wijdemeren ontstond

Toen staatssecretaris Tonny van der Vondervoort  ( eerste kabinet Wim Kok 1994-1998) de centrumgemeenten verzon, die groot en sterk moesten worden, schrokken veel kleine dorpen en stadjes zich te pletter. Centrumgemeenten mochten van haar kiezen wie ze wilden annexeren. Zagen we het goed? Jazeker,  Hilversum stond op haar lijst van uitverkorenen.

De burgemeesters van  ’s-Graveland, Loosdrecht, en Nederhorst den Berg, Wim Kozijn, Jos Gieskens en Jan Goudberg, zouden zich de heldenstatus verwerven door samen met de gemeenteraden het plan Wijdemeren te smeden. Overigens mislukte Van der Vondervoort met haar voornemen, maar het burgemeesterstrio haalde in een ongekende vasthoudendheid de eindstreep.

1 januari 2002 ontstond Wijdemeren, groen van bos en weilanden, blauw van sloot en plas, mooi ingekaderd tussen Gooi en Vecht, drie welvarende dorpen, nijvere en tevreden inwoners, een paradijs te midden van  de desastreuze ontwikkelingen aan zijn randen. Hilversum schiep langzaam maar zeker een poel van onbereikbaarheid met hele  en halve hoogbouw, verderop in Amsterdam namen toeristen de macht over, het verkeer op de hoofdwegen stond meestal stil in eindeloze files, maar in Wijdemeren, heerste rust en orde, de zon scheen er, de ooievaars keerden terug, er werd gelachen en een enkele keer gehuild, er werd gegeten en gedronken en men wenste elkaar ieder jaar weer veel heil en zegen.

Maar…wie had dat gedacht.  In de week dat een ex- gedeputeerde voor twee jaar de bak in draait,  komt een huidige provinciale bestuurder als verrassend  licht aan de horizon met een brief, waarin Wijdemeren  zijn doodsvonnis  leest. Onvoldoende bestuurskracht, hoe bedenk je het. In plaats dat zo’n man de krankzinnige wet- en regelgeving, die  jaarlijks in honderden circulaires over onschuldige goedwillende bestuurders wordt uitgestrooid, eens te lijf gaat, naait hij Wijdemeren in het pak.

Onvoldoende bestuurskracht als kalasjnikov van de provincie!

Dit vraagt om actie. De komende tijd verschijnt de canon van Wijdemeren.
Er is meer onder de zon dan bestuurskracht.

Cor ten Hoef