Weekblad Wijdemeren 21 september 2016

Luctor et emergo

'Ik worstelde tijdens mijn wethouderschap en kom nu weer boven’ dankzij een wachtgeldregeling. Dat is in het kort het verweer van ex-wethouder Gert Zagt en mijn ex-collega.

In diverse media schrijft Gert Zagt dat zijn bedrijf moest interen, omdat hij dag en nacht werkte voor de gemeenschap. Een enigszins verwonderlijke uitspraak als je een nieuwe partij opricht met het oogmerk bij de volgende verkiezingen weer in het gemeentebestuur te komen, mogelijk als wethouder.

Ik wil reageren omdat de indruk zou kunnen bestaan dat er een dealtje werd gesloten tussen twee toentertijd DB-wethouders die voor beide financieel profijtelijk was. Dit is gedeeltelijk waar doch vraagt om enige uitleg.

In 2011 kwam Gert Zagt bij mij met de mededeling dat het fulltime wethouderschap voor hem een grote financiële aderlating betekende. Hij noemde het bedrag en laat ik het omschrijven als jaarlijks meer dan mijn eigen jaarlijkse wethoudersalaris. Hij vroeg mij of ik akkoord ging met een teruggang en overdracht van 0,5 fte, zodat hij kon worden aangemerkt als parttime wethouder. Niet gehinderd door enige kennis van zaken hieromtrent stemde ik toe, maar hij moest dan wel 0,5 fte aan portefeuilles aan mij overdragen. Anders kwam de geloofwaardigheid ernstig in gedrang.

Wat Gert echter niet had meegedeeld, was dat de portefeuille grondzaken ook het revindicatie project (dossier landjepik) bevatte. Een project door hem gestart ondanks negatieve ambtelijke adviezen. Dat heb ik geweten en dat alles voor €168,- per maand erbij.

De tweede reden dat ik reageer heeft te maken met de vaak ongefundeerde kritiek op de ambtenaren. Je kunt als wethouder de ambtenaren voor je laten werken of met de ambtenaren samenwerken op gelijkwaardig niveau. Dat laatste heeft mij geleerd dat het op een plezierige en productieve wijze kan gebeuren. Terugkomend op de wachtgeldregeling is vastgesteld dat alles juridisch correct is verlopen. Blijft de vraag of het moreel ook correct is in periodes waarin veel bezuinigd moest worden.

Toen wethouder Abrahamse gedwongen moest opstappen, zag hij af van wachtgeld. Hij vond het niet correct. Gert heeft zich meermalen opgeworpen als een gelovig, gewetensvol en principieel mens bijvoorbeeld bij de zondagsopening van de winkels.

Hij verweert zich door te stellen dat hij dag en nacht voor de gemeenschap in touw was. Wellicht is het daardoor dat hij het tiende gebod vergeten is. ‘Gij zult niet begeren, wees tevreden met wat je hebt’.

Jaap van Waveren, Loosdrecht