persbericht

Leiermann Ensemble Winterreise

Op 6 oktober presenteert Kunst aan de Dijk Kortenhoef in het Oude Kerkje een speciale avond: het Leiermann Ensemble met een spiksplinternieuw arrangement van Schuberts liedcyclus Winterreise in een spannende theatervoorstelling met geluid en beeld.

Het Leiermann Ensemble

De vraag is: Mag je de kleur van de hoed van Frans Banning Cocq op de Nachtwacht van Rembrandt veranderen als je denkt dat het er mooier van zal worden? Nee, natuurlijk kan dat niet. Maar hoe zit het dan met de Winterreise van Schubert?
Mag je daar noten aan toevoegen, juist verwijderen of de instrumentatie veranderen? Ja, dat mag!  Aldus het Leiermann Ensemble, het is al door velen gedaan. In allerlei gedaanten is de beroemde ‘reiziger’ in de gedichten van Wilhelm Müller vormgegeven. Het grote verschil is natuurlijk dat er van de Nachtwacht slechts één is, terwijl de Winterreise tijdens de wintermaanden waarschijnlijk elk weekend wel ergens in het land te beluisteren is. Steeds opnieuw en steeds weer anders.
 
Pianist en arrangeur Jacobus den Herder werd in 2013 gevraagd het eerste en laatste lied uit de beroemde liedcyclus van Schubert te bewerken voor zangstem en pianotrio. Het toevoegen van een viool en een cello werkte verrassend goed. Zo goed zelfs, dat hij de hele Winterreise voor deze bezetting heeft gearrangeerd.
De strijkersklank zorgt voor een warmte die de soms ongenaakbare pianoklank in het origineel niet heeft. Het valse kraaien van de haan in het elfde lied klinkt op een viool ‘kraaiender’ dan op een piano. Het blaffen van de honden in het zeventiende lied klinkt overtuigend op een cello. In het laatste lied bleek de piano zelfs helemaal tot zwijgen te kunnen komen. Het is prachtig om bestaande muziek in een nieuw licht te kunnen zien. Een warm en gloedvol licht.
 
In de Winterreise wordt de natuur veelvuldig als metafoor gebruikt voor de gemoedstoestand van de naamloze reiziger. Sneeuw, wind en ijs maar ook herinneringen aan de voorjaarszon, bomen en klaterende beekjes. Als iemand in staat is de natuur in al haar pracht vast te leggen, is het fotograaf Foppe Schut die deze Winterreise met beelden aanvult. De (video)beelden van Foppe worden niet simpelweg op een wit scherm geprojecteerd, maar op een dunne, transparante stof, tegen een zwarte achtergrond. De beelden krijgen daardoor een bijzondere sfeer en op de momenten dat er geen beelden te zien zijn, is de achtergrond niet afleidend.
 
Zo is het bewerken van de liederen uitgegroeid tot een totaalvoorstelling,
waarin muziek en beeld samenkomen tot één geheel.
 
Mattijs van de Woerd, bariton, Jacobus den Herder, piano/arrangement, Diet Tilanus, viool, Wijnand Hulst, cello, Foppe Schut, beeld.