In De Zijlijn

De Kracht van het Woord

Vorige week donderdag debatteerde de Commissie Bestuur en Middelen over de kwestie van de beloning die ex-wethouder Gert Zagt van de gemeente Wijdemeren ontving en ontvangt. Dat debat ging over een morele kwestie. Het ging over de integriteit van de ex-wethouder, van de burgemeester, van het voltallige college, van de fractievoorzitters en van de voltallige gemeenteraad in 2011.

De vraag die op tafel lag was of al die onderdelen van ons lokale bestuur bekend waren met de gevolgen van een beslissing om akkoord te gaan met een reductie van slechts 5 % van de werktijd van de wethouder en of de raad wist dat er iets besloten werd en zo ja wat dan. Een zeer zwaarwegende vraag die raakt aan de transparantie en integriteit van alle betrokkenen.

De vraag of de bestuursorganen daar correct mee om gingen beantwoord ik hier niet.

Wat mij wel verbijsterde was de volstrekte afwezigheid van een bijdrage in het debat van een paar fracties bij een zo fundamentele vraag. En dat temeer, omdat alle dames en heren een paar dagen tevoren nog getraind waren in integriteit. Dan herken je een dergelijk onderwerp toch wel. Zeker als de burgemeester ook nog eens met zoveel woorden zegt dat het "om een morele afweging ging". Dan gaan toch alle alarmbellen rinkelen zou je zeggen. Dan staan toch alle dames en heren volksvertegenwoordigers te dringen bij de interruptiemicrofoon om aan dat debat mee te doen. Die vinden daar toch wat van. Die hebben toch een mening over zo'n morele vraag. Zou je denken. Een debat over een zwaarwegende kwestie vraagt, nee eist, dat alle partijen er aan deelnemen en hun mening geven.

Niet echter een aantal Wijdemeerse politici. Zelfs niet die, die er indertijd direct bij betrokken waren. Theo Reijn, toenmalig fractievoorzitter van het CDA die door burgemeester Smit geïnformeerd zou zijn, al ontkent toenmalig fractievoorzitter Felix Flameling (GL) dat dat gebeurde. Alleen dat al schreeuwt toch om een reactie. Heeft Felix gelijk of niet?

D66

De fractievoorzitter van D66, Joost Boermans, die een lang betoog hield dat de hele kwestie schadelijk is voor het aanzien van de politiek en Wijdemeren en er daarom liever niet over wil praten, maar het onderling even regelen. (Robby Israel (VVD), vroeg hem daarop of de kwestie dan maar in een achterkamertje onder het tapijt moet worden geveegd.) Boermans was wethouder en zat in het college dat het besluit van de 5% reductie nam en het nietszeggende kattebelletje naar de raad stuurde, waarop die geacht werd te "besluiten". Hij kon uit de eerste hand zeggen wat hij gezien, gehoord, gelezen en besloten had en waarom. Daar zei hij niet veel over, behalve dat hij dacht dat iedereen indertijd wel voor gestemd zou hebben als er gestemd was. Maar dat gebeurde niet. En daarom loopt de kwestie nu uit de hand.

CDA

De grootste fractie, het CDA had zo te horen niet de moeite genomen om zich in de materie te verdiepen en aan hun voormalige fractievoorzitter te vragen hoe dat toen zat. Wat hij wist. Wat hij niet wist. Of hij het eens was met het besluit. Van die dingen. Dick van Enk stelde een technische vraag en opperde iets van een onderzoek. Wat zijn partij van het morele vraagstuk en de gang van zaken vond, als men er al wat van vond, bleef geheim. Het CDA bleef angstig in een hoekje zitten, vond er niets van en zweeg.

PvdA en GroenLinks

Die andere coalitiefractie, GL/PvdA van Stan Poels had even niet opgelet. Hun vorige fractievoorzitter, Felix Flameling, had zich in een ingezonden brief glashelder uitgesproken. Hij wist niet dat het 5% besluit zulke vergaande gevolgen had. En toch bracht Stan Poels in dit debat niet meer in, dan vijf minuten voor het einde te vragen: "Gert wat vind je er zelf van?" Een open deur. Wat vindt de PvdA van de kwestie? Wat vindt GL er van de kwestie? Wij hoorden het niet. Geen enkele bijdrage aan dit debat over een morele kwestie.

Fractievoorzitter René Voigt (DB) had ook kunnen vertellen wat hij toen wist. Maar hij was met vakantie. Ria Hennis, die hem verving was duidelijk, toen zij zei: "Ik laat me de schuld niet in de schoenen schuiven voor het 5% besluit.", waarmee zij als enige steun uitsprak aan Robby Israel.

En zo bleven er eigenlijk maar drie partijen over die echt met elkaar debatteerden. Robby Israel van de VVD, Gert Zagt van DLP en burgemeester Martijn Smit.

Het CDA, de PvdA en GroenLinks wachtten geduldig in de coulissen af, tot de bui voorbij was en hielden intussen hun mond.

In een debat als dit, over een morele kwestie, is dat volstrekt onbegrijpelijk. Een debat is een worsteling, een wedstrijd met woorden. Kennelijk zitten er in het gemeentebestuur een groot aantal politici, die de kracht van het woord nog niet kennen. Spreek!

Als u het met Gert Zagt eens was, had uw mond open gedaan en hem gesteund. Was u het eens met Robby Israel, had dat gezegd, in het openbaar. Vond u het betoog van burgemeester Smit geloofwaardig? Zeg het! Gelooft u hem niet? Zeg het! Daarom zit u daar. Dat verwacht de kiezer van u. Natuurlijk kon de commissievoorzitter geen conclusie trekken uit het debat. Die was er namelijk niet zonder de mening van grootste fractie en zonder de mening van die andere coalitiepartij. En dus kon er ook geen streep onder de kwestie gezet worden.

De Wijdemeerse burger gaat naar de stembus en stemt op u om u namens hem te horen spreken. Niet om stommetje te spelen tot de kust weer veilig is. In Wijdemeren verwacht men een duidelijke mening van u, alle negentien.

Rik Jungmann