ingezonden brief

Debat: Bittere Teleurstelling

Geluisterd naar het commissie debat over de zogenaamde truc van Gert Zagt. Bittere teleurstelling. Wie, zoals ik, een scherp en doeltreffend debat had verwacht, kwam bedrogen uit.

Waarover had dat debat dan moeten gaan.

1. Over het feit dat Gert Zagt gebruikheeft gemaakt van een regeling, waarvan iedereen die enigszins bij zijn verstand is weet, dat die regeling niet zo is bedoeld. Je bent natuurlijk geen part time wethouder als je voor 95procent in de boeken staat.
2. De affaire had via een raadsvoorstel aan de gemeenteraad moeten worden voorgelegd. Een voorstel waarin ook de nadelen voor de gemeentekas vermeld hadden moeten worden. Dat is niet gebeurd.

Het ging aldus:

1. Een vluchtige bespreking in B en W, meer, zoals een ex-wethouder zegt, een aangeklede mededeling.
2. Een melding in het senioren convent, zonder, zoals Felix Flameling zegt, er op in te gaan.
3. Een briefje aan de raad, voor kennisgeving aan te nemen, zonder enige toelichting.

Het commissielid van de VVD, Robby Israel, had er werk van gemaakt. Hij analyseerde de zaak grondig en trok zijn conclusies. En de rest?

Het CDA volstond met één opmerking over een mogelijk onderzoek.
Dorpsbelangen gaf één korte opmerking over het ontbreken van het raadsvoorstel en deed er verder het zwijgen toe.
GroenLinks/PvdA  bleef tot het laatst in diepe slaap gedompeld en vroeg op de valreep of Gert Zagt er spijt van had. (Dat had hij overigens niet.)
D’66 hield een langdradig betoog dat nauwelijks te volgen was en als een baksteen in  stilstaand water viel.
Robby Israel stond alleen. Niemand, behalve hij, had blijkbaar de moeite genomen zich op een echt debat voor te bereiden. Een beschamende vertoning. Wat een duffe, eigenaardige commissie.
Burgemeester Martijn Smit verdedigde de truc met verve en met veel animo voor juridische constructs.

Gert Zagt gaat verder. Hij heeft er goed aan verdiend.