ingezonden brief

Valse Hoop

Het begint toch al aardig komkommertijd te worden in de nieuwsgaring; iedereen maakt zich op voor een zorgeloze zomer, zonder de dagelijkse perikelen van de andere seizoenen. Daarom bijgaand plaatje en praatje.

Vanochtend rond 08.00 uur vertrok mijn partner om de kost te verdienen en werd uitermate onaangenaam verrast door de fikse hondendrol, die net even binnen onze tuingrens is neergelegd. Precisiewerk zou ik het willen noemen en perfect geregisseerd door de baas of bazin, dat kan haast niet anders. Er is een ware dijkenbouwer verloren gegaan. Op nog geen 100 meter verder begint het hondenkakveld bij ons, bij de Tjalk, maar de nood bij de baas/bazin of de hond was kennelijk te hoog. Nu komen er dagelijks, vanwege dat kakveld, toch gauw enkele tientallen aan hondenbezitters langs, dus met enige hang naar tolerantie zou je kunnen zeggen, dat het nog meevalt.

Ik weet, het is valse hoop te denken, dat iedere baas/bazin bij het aanzien van de door de hond geproduceerde drol, onmiddellijk zorgt voor verwijdering ervan. Het is weer zo'n schoolvoorbeeld van oneindige gemakzucht, gepaard aan een mentaliteit, die nog erger is dan de samenstelling van een drol.

Wij zijn van plan om, zo lang als het duurt, de drol gewoon te laten staan. Als monument, of als ijkpunt voor de gemiddelde hondenbezitter, die wél de juiste instelling heeft. Wie weet is de drol ineens weg en is er toch geen sprake van valse hoop.

Wat mij betreft kan je dit publiceren, als je het leuk vindt.

met vriendelijke groet,

Daan van Rossum
Nieuw Loosdrecht