Bomvol was het in het Spieghelhuys vanavond. Bureau Eiffel 'nam een wantrouwige zaal vriendelijk mee' in de oplossing van het verschil van inzicht over de eigendom van grond.

Update 16-2-2016, 11.19: De tekst is gecompleteerd met enkele citaten uit de informatieavond van gisteren, enkele relevante opmerkingen van bureau Eiffel en een verwijzing naar een artikel in Binnenlands Bestuur van vorige week donderdag over Snippergroen in Zuidhorn , alsmede een verwijzing naar een uitspraak van de Hoge Raad van 4 september vorig jaar.

De bewoners van Ankeveen en van de Overmeerseweg in Nederhorst waren uitgenodigd. Belangstellenden die na half acht binnenkwamen moesten blijven staan in de deuropening, want de zaal was vol, heel vol.

Voor de leeuwen geworpen

Een vriendelijke dame van bureau Eiffel werd voor de leeuwen geworpen. Zij legde uit dat grond, waarvan de gemeente beweert dat die onterecht in gebruik werd genomen door een inwoner, op een paar manieren afgerekend kan worden. Door te huren, door te kopen voor de tijdelijke actieprijs van 100 euro per m2, door te bewijzen dat die grond al twintig jaar of langer in gebruik is bij de bewoner en er dus verjaring aan de orde kan zijn, of door die grond terug te geven aan Wijdemeren.

Zat het maar zo overzichtelijk in elkaar. Zij was nog niet uitgesproken toen de eerste interrupties uit de zaal al werden geplaatst. “Het is niet juist wat u zegt, die twintig jaar.” De gesprekleider deed haar uiterste best om het gesprek in de zaal in het spoor te houden, wat haar regelmatig lukte, al moest zij alle zeilen daarvoor bijzetten. “Na vanavond treden wij in contact met u om in keukentafelgesprekken met u in gesprek te komen over het probleem.” :ging de inleidster onverdroten verder. “Voor 1 augustus 2016 maken wij een afspraak met u.”

Beschuldigd van Diefstal

De zaal, die helemaal niet vond dat zij een probleem had met grond van de gemeente, ging niet mee met de dame die de vriendelijke inleiding verzorgde. Zoveel was wel duidelijk. Er bestond een grote argwaan in de zaal, die bleek uit tal van vragen over hoe de metingen voor de beruchte stuitingsbrieven uit 2011 waren gedaan en hoe fouten in die brieven verklaard konden worden. Men vroeg of een meting waar de gemeente, in de persoon van bureau Eiffel, mee komt, wel correct is en of de gemeente dat kon garanderen. Sommige aanwezigen zeiden dat de gemeente ze ten onrechte van diefstal beschuldigt. “Wij worden neergezet als misdadigers.”
Een inwoner merkte op dat kadastergegevens indertijd bijgehouden moesten worden door de gemeente en dat die pas later gecentraliseerd werden bijgehouden. Aan dat feit ontleende hij zijn wantrouwen in de gegevens die de minigemeenten Ankeveen en Nederhorst den Berg ooit aangeleverd hadden. "Geen wonder dat we hier met al die problemen zitten."
Een aanwonende van de Overmeerseweg: "Ik woon al 50 jaar aan de Overmeerseweg in hetzelfde huis. Daar is nooit iets veranderd. Ik ben 73 jaar, waarom beginnen ze nu plotseling hierover? Wat willen ze dan? Laat ze maar komen!"

Bewijs

De gebruiker (dus de inwoner) moet bewijzen dat hij de grond al langer dan 20 jaar in gebruik heeft als hij verjaring claimt. De dames van Eiffel legden uit dat bewijs kan bestaan uit fotomateriaal, bijvoorbeeld van een bruiloft, waarmee dde datum kan worden vastgesteld. Een dame riep: "Ik heb het bewijs in mijn tuin!" Het mottige hek dat de gemeente jaren geleden in mijn tuin zette, staat er nog steeds." Erik Greve van de Cannenburgerweg wilde weten of getuigenissen ook bewijs kunnen vormen. Daarvan zei Eiffel dat die hooguit als ondersteuning van ander harder bewijs kunnen dienen.

Hele straten

Ook kwam aan de orde dat soms hele straten zijn aangeschreven, omdat daar huis aan huis hetzelfde probleem speelt. In Nederhorst den Berg aan de Overmeerseweg het dempen van de vaart en de aanleg van trottoirs op de erfgrens. Op de Cannenburgerweg in Ankeveen het dempen van een sloot in 1959, waarna alle aanwonenden die grond tot aan de weg in gebruik namen, zonder dat daar iets over werd vastgelegd. In dat soort gevallen raadde Eiffel aan om samen, per straat, naar het probleem te kijken om zo werk te besparen. Ook aan de Herenweg schijnt een dergelijk probleem te spelen.

Het was zo vol dat ook achter de bar staanplaatsen in gebruik waren.

Het woordje "opnieuw"

Een burger, die eerder al, omdat hij niet anders kon, een overeenkomst sloot met de gemeente, vroeg of hij zijn 65 euro per m2 terug kan krijgen die hij teveel had betaald in vergelijking met het actietarief per vierkante meter van dit moment. “Iedere burger is gelijk in Nederland.” :betoogde een inwoner, toen hij er voor pleitte dat de ‘oude revindicatiegevallen’ gelijk behandeld moeten worden aan de Eiffel gevallen. Daarbij verwees hij naar de inleidende tekst op de folder die uitgedeeld was. Daarin staat:

"De gemeente kijkt opnieuw naar alle situaties waarbij bewoners een stukje gemeentegrond in gebruik hebben bij hun perceel. Vaak is er voor het gebruik al een afspraak met de gemeente gemaakt. In andere gevallen is er (nog) niets geregeld voor het gebruik van de gemeentegrond. Inwoners die een stukje gemeentegrond gebruiken, krijgen als dat mogelijk is de kans om deze grond te kopen of te huren."

Het woordje "opnieuw"in deze tekst leidde tot flink wat vragen. Werd hier nu bedoeld dat bureau Eiffel de oude revindicatiezaken opnieuw ging bekijken of niet? En als Eiffel dat ging doen, zou dan het gelijkheidsbeginsel gehanteerd worden, ofwel: de oude gevallen worden hetzelfde behandeld als de nieuwe Eiffelgevallen. Dat bleef wat in de lucht hangen. De inleidster verklaarde dat alle gevallen die al geregeld zijn in het oude revindicatieproject volgens haar niet opnieuw bekeken zullen worden. Desalniettemin zei zij ook: "Bent u het er niet mee eens, dan kunt u zich bij ons melden."

Wethouder doe je mond open!

Op zeker moment riep Sjaak van Bennekom van de Herenweg: “Wethouder doe eens je mond open.” Het duurde even voor verantwoordelijk wethouder Joep Frijdal het woord nam. Hij bevestigde dat de VVD indertijd een motie had ingediend, die unaniem was aangenomen door de raad, die eiste dat de oude gevallen gelijk behandeld moeten worden met de nieuwe Eiffelgevallen. Frijdal: “Wij gaan het bekijken.” De zaal: “Bekijken, bekijken?” Overtuigd was men niet.

Beleid?

De handicap waar de dames van Eiffel mee worstelden was de opdracht waarmee ze op pad zijn gestuurd door Wijdemeren. Als er vragen kwamen waarvoor eigenlijk een politiek besluit nodig is, zoals gelijke behandeling, heronderzoek van oude gevallen, een generaal pardon of andere beleidsvragen, dan konden zij alleen antwoorden dat zij zich aan de wet houden, waarna de rest van het antwoord over huur, koop, verjaring of wat dan ook, uitgetekend kon worden. "In het project revindicatie zijn overeenkomsten gesloten. Wij gaan de rest regelen. Wat al geregeld is, dat beoordelen wij niet opnieuw. Bent u het daar niet mee eens, dan moet u dat aan ons melden." Uit de zaal werd geroepen: "Dat is willekeur. De goedwillenden worden zo benadeeeld." Toen wethouder Frijdal verklaarde dat het de gemeente niet gaat om "geld verdienen", klonk een daverend gelach uit de zaal op.

Kritisch en Wantrouwig

Samenvattend: Een uiterst kritische en wantrouwige zaal vond twee lieftallige Eiffeldames tegenover zich die keurig konden uitleggen wat er in de wet staat, maar terecht niet thuis gaven in specifieke individuele gevallen, maar ook geen antwoord konden geven op beleidsmatige punten die voor het gemeentebestuur van Wijdemeren het uitgangspunt van het handelen zijn. Een enigszins vleugellam optreden derhalve. Het ware veel beter geweest als de wethouder zich in de voorbereiding van deze avond had verstaan met het college en met beleidsuitgangspunten naar het Spieghelhuys was gekomen om daar aan de zaal uit te leggen wat de spelregels zijn, in plaats van "we bekijken het". dat de onzekerheid laat voortbestaan.

Snippergroen in andere gemeenten

In andere gemeenten spelen zich dezelfde bestuurlijke wild west taferelen af als hier, nu al vijf jaar, in Wijdemeren. In Binnenlands Bestuur van 11 februari stond een uitgebreid artikel over de gemeente Zuidhorn onder de kop "Snippergroenactie Zuidhorn loopt uit de hand". Ook heel interessant is de uitspraak van de Hoge Raad van 4 september vorig jaar.
Die uitspraak van de Hoge Raad van 4 september 2015 (te vinden onder ECLI:NL:HR:2015:2463) zegt: "Uit de eigen uitlatingen van de Gemeente blijkt dat zij de situatie als een onrechtmatige toestand en niet als een bruikleen heeft beschouwd. De gemeente heeft geen actie ondernomen tegen het onrechtmatig gebruik van de strook, terwijl ze dat wel had kunnen doen. Sindsdien zijn meer dan 20 jaren verstreken en is de mogelijkheid van terugvordering van de gemeente verjaard. En is de gebruiker eigenaar geworden. Grond die nooit kon verjaren valt door deze uitspraak ook onder het verjaringsregiem."

Dossier Revindicatie