persbericht

Zeearend in Naardermeer

Maandagochtend 12 oktober werden boswachters Jan Verkerke en Hanne Tersmette verrast door een zeearend in het Naardermeer. ‘We staarden eigenlijk naar een paar kraaien, toen er opeens wel een hele grote vogel opdoemde. Jan riep meteen: het is een zeearend!, vertelt boswachter Tersmette enthousiast. Een zeearend wordt zelden waargenomen in het Naardermeer. ‘Er was direct onrust onder de vogels op de plas, ze maakten dat ze weg kwamen. Binnen een paar minuten was de hele plas leeg. Wat een spektakel!’

Vliegende deur

Een zeearend heeft een vleugelspanwijdte van 200 tot 250 cm en wordt dan ook vaak de ‘vliegende deur’ genoemd. Zeearenden doen zich graag tegoed aan ganzen, meerkoeten, eenden en vissen. In 2006 vond het eerste broedgeval in ons land plaats in de Oostvaardersplassen. Een gebied 5 x zo groot als het Naardermeer. Boswachter Verkerke hoopt dat de zeearend ook het Naardermeer zal vinden. ‘Het Naardermeer is wellicht wat kleiner dan andere broedgebieden, maar het is wel een ideaal biotoop. Het Naardermeer bestaat uit open water en is omgeven door bos. Ook zit er veel gans, een feestmaal voor de zeearend. Dit maakt dat het Naardermeer een uitstekende broedplaats zou kunnen zijn,’ licht Verkerke toe met twinkelende ogen.

Dode koe

Boswachter Verkerke werkt al 40 jaar in het Naardermeer. Slechts een keer eerder zag hij hier een zeearend. ‘Een jaar of 5, 6 geleden waren we een Galloway kalf kwijt. In dezelfde periode namen we steeds een zeearend waar. In een stuk Naardermeer dat slecht te bereiken is voor de mens zagen we de arend rondcirkelen. Toen we op de plaats gingen kijken waar de zeearend zich steeds liet zien, bleek dat het kalf daar lag. Helaas overleden. Maar veel dieren, waar onder de zeearend hebben hun buikje ervan vol gegeten. En we vonden het kalf toch terug, met dank aan de zeearend.’