WIJDEMEERSE WEBKRANT
.
Oud (20): Uiteinde
Nederhorst den Berg, 29 december 2014 Afdrukken RSS feed van de WWK. Volg de WWK op Twitter Mail a Friend

Cor Koster uit Nederhorst den Berg schrijft in zijn 20ste en laatste column, Ood (20), over het uiteinde.

Cor Koster

Uiteinde

In een testament staat wat er moet gebeuren ná je dood, maar er bestaat ook een andere vorm: een levenstestament. Daarin is beschreven wat je wilt dat er gebeurt vóórdat je doodgaat. Een geschikt onderwerp voor de laatste dagen van het jaar 2014 als we toch allemaal een beetje filosoferen over de vergankelijkheid der dingen.

Zo’n levenstestament gaat voornamelijk over een situatie waarin je ‘wilsonbekwaam’ bent, dus niet meer in staat om zelf belangrijke beslissingen te nemen. Dat moet iemand anders dan voor je doen. Als er niets is geregeld kan dat problemen opleveren, want dan moet er voor een belangrijke beslissing (zoals de koop of verkoop van een huis) een ingewikkelde gerechtelijke procedure gestart worden. Een notaris zal namelijk bij de overdracht van een huis geen handtekening accepteren van iemand die dement is. Beter dus om dat gewoon van tevoren te regelen. Dat kun je zelf doen; je hebt er geen notaris voor nodig.

In zo’n wilsbeschikking bepaal je wie jouw gevolmachtigde is voor allerlei zaken waarover je zelf niet meer kunt beslissen. Dat kan je partner zijn of één of meerdere kinderen, maar ook een vreemde. Los daarvan kun je iemand een volmacht geven voor medische zaken. Die persoon kan dan, mocht dat nodig zijn, jouw belangen als patiënt behartigen tegenover medische hulpverleners. Daaronder valt bijvoorbeeld het verbieden van verdere behandelingen. Verder kun je er ook een euthanasieverzoek in opnemen.

In het levenstestament van een vriend, dat door een echte notaris was opgesteld, las ik iets waar ik zelf niet aan gedacht had. Onder het hoofdje ‘risicoaanvaarding’ stond onder andere dat je door ondertekening van een euthanasieverzoek bewust het risico aanvaardt dat een arts op het verzoek ingaat, terwijl je “bij actueel bewustzijn misschien anders zou zijn gaan denken”. Inderdaad… Hoeveel mensen zeggen niet dat ze nooit hun eigen lichamelijke of geestelijk aftakeling willen meemaken, terwijl ze, als het eenmaal zover is, toch gewoon willen blijven leven? Mensen zijn immers geneigd zich aan te passen aan veranderde omstandigheden. Als je dan vele jaren eerder zo’n verklaring ondertekend hebt, loop je dus het risico van een voortijdige en ongewilde dood.

Hoe dan ook, ik wens iedereen een zalig uiteinde.

Cor Koster
Nederhorst den Berg

De plaatsing van een bericht gebeurt conform de regels en condities die de WWK daarvoor hanteert.

 

 

 

bron
Cor Koster
foto
Douwe van Essen
auteur
Cor Koster
editor
Rik Jungmann
verder
terug
home
campagne 2014
reageer
zoek
nieuwsbrief