Oud

Tango

Cor Koster uit Nederhorst den Berg schrijft over oude mensen en dingen die voorbijgaan. Deze keer over de tango. Jarenlang heb ik gedacht: “ik wil ooit nog eens leren hoe je ècht de tango danst”. Ik heb nu m’n eerste les bij een tangoschool gehad, van Pingel. Pingel is een mooi, slank meisje met een expressief gelaat. Zij was degene die me vertelde hoe belangrijk ‘de omhelzing’ in de tango is. Voor mij is dat een beetje een probleem. Ik ben van de generatie die niet graag omhelst of kust. Tegenwoordig moet je iedereen omarmen en drie keer zoenen. Ik geef liever gewoon een hand.

Ze begon de les met te vertellen waar de Argentijnse tango voor het eerst gedanst werd: in de woonkazernes in Buenos Aires waar de arme immigranten uit Europa opeengepakt leefden, en later in de bordelen. Dat van die bordelen kon ik me helemaal voorstellen. Ik bedoel: alvorens de daad te verrichten dans je met elkaar. Toch? Dat hoort zo. Pingel zei echter dat je de tango vooral danst omdat het zo'n mooie manier is om emoties te delen. Later las ik ergens dat het wetenschappelijk is aangetoond dat de tango je testosteron-niveau verhoogt  waardoor je meer zin krijgt in seks. 

Leiden en volgen

Terug naar het onderwerp. Pingel vroeg me te gaan lopen. Gewoon LOPEN. Op muziek. Voor zover ik nu begrepen heb is het dansen van een tango niet veel meer dan ritmisch wandelen. Het bijzondere was dat Pingel met me meeliep. Zij probeerde me te ‘volgen’. Als ik links afsloeg, ging ze mee. En rechts idem ditto. In de tango is het namelijk de man die ‘leidt’, de vrouw die ‘volgt’. Maar de man moet wel verdomd goed weten hoe dat leiden gaat, en hij moet dat ook heel subtiel duidelijk maken aan z’n partner. Pingel, de schat, vond dat ik het goed deed. Ik weet natuurlijk wel beter.

Tien minuten vóór het einde van m’n lesuur kwam ‘de omhelzing’. Ik moest Pingel in mijn armen nemen, borst tegen ...eh... borsten. Ik zei verontschuldigend - het was toevallig de warmste dag van het jaar - dat ik nogal zweterig was, maar, zei ze, dat waren de Argentijnen in die bordelen ook. Tsja, wat doe je dan als man? Je gaat ‘in omhelzing’. Je probeert tegelijkertijd ook op je voeten te letten en op het ritme van de muziek. Dat lukt dus voor geen meter. Dat borstcontact leidt teveel af. Toen ik vroeg of ik nog een half uur extra kon krijgen, gewoon, om te oefenen, bleek dat te kunnen.

Dansen op de dorsvloer

Kan ik nu een tango dansen? Nee natuurlijk, maar ik ga door! Het liefst met Pingel, want als je haar eenmaal omhelsd hebt, wil je méér.  Het vervelende is dat haar school, TangoWorks, helemaal in Rotterdam is. Onhandig ver weg. Maar Pingel is geboren in Kortenhoef en haar ouders wonen daar nog steeds, aan de Kortenhoefsedijk. Af en toe gaat ze bij hen langs.

Het moet gek gaan als ik niet wat kan regelen in de buurt. Er is vast wel ergens een boerderij met een dorsvloer die we voor een paar uurtjes kunnen omvormen tot dansvloer. Dan kunnen we verder werken aan de tango. En aan die omhelzing.