wesbite VV Nederhorst

Trots op onze C1

Vandaag is eens te meer duidelijk geworden dat sportiviteit altijd belangrijker is dan (ten koste van alles) willen winnen. De C1 moest aantreden tegen de C1 Bloemenkwartier Zebra's Combinatie (BZC '13) in Hilversum. Het betrof de laatste bekerwedstrijd waarbij Nederhorst moest winnen en BZC aan een gelijkspel genoeg had om 1e te worden in de poule en zo door te gaan naar de volgende ronde.

Dit keer geen vlammend betoog van de wedstrijd. Ik volsta dit keer met de korte vermelding dat de C1 met 4-3 heeft gewonnen waarbij met name in de eerste helft niet alleen de coaches maar ook het publiek de handen stuk hebben geklapt omdat de bal snel van voet naar voet ging. Het positiespel was uitstekend en daar lag de kiem van de frustratie van onze tegenstander. Onze jongens waren kleiner maar sneller, slimmer en technisch en tactisch vaardiger. Dat resulteerde in de eerste helft in een gele kaart en dus een tijdstraf van 10 minuten voor de spits van BZC. In de 2e helft een zelfde straf voor de laatste man van BZC en uiteindelijk 5 minuten voor tijd een rode kaart voor dezelfde spits die reeds eerder geel had ontvangen. Echter, het leed was al geschied.

In de eerste helft moest Wessel van het veld en werd hij direct doorgestuurd naar het ziekenhuis. Resultaat een twijgbreuk in zijn pols en minimaal 3 weken gips. De rode kaart aan het eind van de wedstrijd werd gegeven omdat Daan volledig moedwillig vol werd getrapt op zijn standbeen met als resultaat een ambulance die hem naar het ziekenhuis moest brengen om daar te constateren dat hij zowel zijn scheen- als kuitbeen heeft gebroken …..

Het bestuur van BZC wat aanwezig was heeft snel gereageerd. De speler in kwestie is direct geschorst en uiteraard zijn vele malen excuses aangeboden. De Hilversumse club voelt zich zeer betrokken. Aan de scheidsrechter heeft het ook niet gelegen. Hij was niet partijdig of oneerlijk, getuige het feit dat hij niet schroomde om de kaarten uit te delen maar ook verbaal tijdens de wedstrijd de verschillende jongens van BZC tot de orde te roepen. Wel zeer laakbaar is de passieve houding van de vader de speler; niet corrigerend, niet optredend. Dat we niet het totale team van BZC C1 over 1 kam moeten scheren getuigt het feit dat 1 speler nog tijdens de wedstrijd vroeg of hij niet bij Nederhorst kon komen voetballen en dat na afloop van de wedstrijd een speler zijn tranen niet kon bedwingen. Voor hem was het de laatste wedstrijd geweest.

Naast de verbijstering bekruipt mij ook het gevoel van trots. Allereerst op de jongens die bleven voetballen, niet reageerden op het negativisme van de tegenstander en als team keihard bleven strijden voor de overwinning. Ondanks het feit dat naast Daan en Wessel ook Job, Ryan, Maarten en kortstondig Thijmen moesten uitvallen met spierblessures. Ook was ik trots op de ouders. Moeders die Daan terzijde stonden tijdens het wachten op de ambulance, vaders die Daan's vader hielpen met de auto en ouders die allemaal hun hulp aanboden. Het was goed om te zien dat wij als totaal (spelers, ouders en begeleiding) een team vormden. Een team waar Nederhorst trots op kan zijn.

Iedereen wenst Wessel en Daan een spoedig herstel en we zullen jullie weer snel zien op ons complex.
John en Ronald.