In De Zijlijn

Ik ben een Amsterdammer

De Gooi en Eemlander heeft er een nieuwe columnist bij. De afgelopen dagen werd zij, want het is een zij, van dag tot dag in de krant van onder naar boven onthuld. Iedere dag kregen wij wat meer van haar te zien. De spanning bleef er nog even in, maar vandaag stond zij daar. In volle glorie. Van top tot teen. Marianne Zwagerman uit de Horstermeer.

Nou ja, uit de Horstermeer… In haar column schrijft ze dat zij in Bussum woont en soms zelfs net doet of zij een geboren en getogen Amsterdamse is. Een dilemma voor de Wijdemeerse Webkrant. Wij publiceren uitsluitend nieuws uit Wijdemeren of nieuws dat met Wijdemeren te maken heeft. Iemand die net doet of zij uit Amsterdam komt, hoort daar dus zeker niet bij. Die komt er niet in, in  ons lokale medium.

Nu ben ik zelf wel een geboren en getogen Amsterdammer. Bij Albert Heijn in Nederhorst den Berg ligt om de twee weken een gratis blad. De Oud Amsterdammer. Als ik in Nederhorst den Berg ben, dan neem ik altijd het nieuwste exemplaar mee. Jeugdsentiment .Nostalgie. Bijvoorbeeld deze week met een artikel over de opening van de IJ-tunnel op 30 oktober 1968. Leuk. Als de dag van gisteren.

Voerstreek

In 1972 kwam ik in Kortenhoef wonen, toch ook al weer ruim veertig jaar geleden. Toen ik hier net woonde maakte ik de gruwelijke fout om tegen vrienden te zeggen dat ik naar ’s-Graveland verhuisd was. Wist ik veel dat de herindeling van Kortenhoef, Ankeveen en ’s-Graveland nog maar vier jaar tevoren had plaatsgevonden en dat de diepe wonden nog niet geheeld waren. Er werd mij echter snel duidelijk gemaakt dat ik dan wel in de gemeente ’s-Graveland woonde, maar dat mijn huis in Kortenhoef stond. De komborden aan de Kortenhoefsedijk waarop stond Kortenhoef, Gemeente ’s-Graveland waren beklad. Gemeente ’s-Graveland was met zwarte verf onzichtbaar gemaakt. Het was alsof ik in de Voerstreek in België bij José Happart was gaan wonen.

Nestgeur en roots

Terug naar Marianne. Ik ben een Amsterdammer en zij is een Bergse, al doet ze nog zo haar best om voor Amsterdams door te gaan. Zoals ik nooit een Kortenhoever zal worden, zo wordt zij nooit een Amsterdammer. Een kwestie van nestgeur en roots. Zo simpel zit het leven in elkaar.. En daarom krijg je natuurlijk toch een warm plekje in de WWK.

Wij kennen je als bevlogen vechter voor de Horstermeer waar je samen met je vader op de barricade van de republiek klimt als het weer eens mis gaat met het water, de knutten, Natuurmonumenten, het Waterschap en de Provincie. Dus alle reden om aandacht aan je verschijnen in de Gooi en Eemlander te schenken.

Minder mutsig

De Zwagermannen met de enkels in de klei..
(Netwerk EO 30 maart 2010)

Als je voor de polder in de klei staat moet je wel even stevige laarzen en een broek die vuil mag worden aantrekken, want zo kennen we je in Wijdemeren.

Veel succes met je column.

Rik Jungmann