ingezonden brief

En opnieuw dreigt een desastreuze misser in ’s-Graveland. Dit keer in de vorm van een nieuw te bouwen mausoleum op de plek van huize Brugchelen. Eerder was daar de ontzieling aan de Leeuwenlaan met de komst van Wilgenhof, Veenstaete aan de Kerklaan en Castor /Pollux aan het Noordereinde.

Verschraling van het oorspronkelijk zo tot de verbeelding sprekende gebied, nu in de verschijning van een neoclassicistisch Ceausescu paleis voor het volk.
Waren de oorspronkelijke bouwers van de neoklassieke buitenhuizen al niet bijster origineel, ze verveelden zich dan ook en gaven daarmee uitdrukking aan een weemoedig gevoel naar overheersing.

Grenzend aan de plek waar Blaauw ooit begonnen is aan zijn bomencollectie tekent Bureau Harmonisch Bouwen voor deze dissonant uit een vervlogen epoche. Harmonisch in proporties, materiaalgebruik, passend in de omgeving?

De Grieken introduceerden destijds de rechte hoek om het ratio, het materiële een kader te geven. Daar hebben we inmiddels wel genoeg van meegekregen. Banken storten in, persversie en corruptie beheersen kerk en rechtelijke macht terwijl de behoefte aan vergeestelijking groter is dan ooit. Alle signalen van een terminaal tijdperk zijn daar maar Wijdemeren en Woningcorporatie Gooi en Omstreken broeden verder op dit fossiele embryo.

Het goede nieuws is dat gebouwen tegenwoordig, ongeacht de conditie en duurzaamheids-hype, niet lang mee hoeven. Net als Brugchelen zal deze “investering” na een paar decennia zijn afgeschreven. Misschien hebben de betrokkenen dan wél de visie, inspiratie en creativiteit om iets neer te zetten wat resoneert met de tijdsgeest, mens, omgeving en natuur. Verbondenheid is werkelijk duurzaam.

Tot die tijd kan een groen scherm in de vorm van monumentale bomen wellicht verlichting bieden aan buurtbewoners en passanten en deze monumentale misser blijvend aan het zicht onttrekken. 

We wensen betrokken bouwheren en bestuurders wijsheid en inzicht toe.

Willem Pothof
's-Graveland