ingezonden brief

Over Natuurmonumenten,
subsidies en koeien op stal

Zo af en toe hoor je zaken waar je broek van afzakt. Het volgende verhaal werd mij verteld door een agrarier die grond van NatMon pacht. Of beter gezegd, deze agrariër pachtte land bij NatMon voor 500 euro per hectare.

Want NatMon zegde onlangs de pacht op. De reden is zo plat als het maar zijn kan… het grote graaien is ook niet aan NatMon voorbijgegaan. Rekent u even mee?

Voor een verpacht stuk land krijgt NatMon 500 euro per hectare per jaar. De boer mag zijn koeien daar dan op laten grazen en al het gras wat er verder nog afkomt is voor de boer. Nu is recent de subsidieregeling voor blauwgrasland veranderd; de eigenaar hoeft alleen nog maar beperkt te maaien (2x per jaar) en mag niet bemesten, maar hoeft niet aan te tonen dat er daadwerkelijk blauwgrasland is of komt.

Wat denkt NatMon…. heee, we gooien die pachter eraf (hij mag nog wel 2x per jaar komen grasmaaien als hij ons daar 200 euro voor betaalt) en wij vangen geen 500 euro pacht, maar wel 1700 euro subsidie van de overheid, hoppa, clean in the pocket.

Resultaat: boer in de problemen, NatMon strijkt weer een vette subsidie op (uw en mijn geld…) en wederom koeien verplicht op stal en niet in de wei. Ja, ja NatMon, ecologische en sociale verantwoordelijkheid is ver te zoeken wanneer het grote geld lokt.

Natuurlijk, we doen het via de overheid onszelf aan…  Er zijn veel te veel subsidieregelingen waar NatMon een vette boterham aan verdient, met grond die ze toch al voor een habbekrats van onze samenleving hebben gekregen. Afschaffen, zou ik zeggen. (Nee, niet NatMon… Ik hoop dat ze zich weer  gaan toeleggen op waar ze 100 jaar geleden voor zijn opgericht en niet doorgaan als de Groot-Geld-Graaier uit ‘s-Graveland) Die subsidieregelingen, het leidt organisaties maar af van waar ze voor opgericht zijn.

Klopt dit verhaal ? ik weet het niet, ik heb het ook maar opgetekend uit de mond van de getroffen boer, er zal best wel een nuance aan ontbreken. Maar vanuit NatMon zullen we dat nooit te horen krijgen, die reageren namelijk nooit op kritiek…  stel je voor.

Martin Vuyk
Horstermeer